بیکاری در بین جوانان طی سال جاری رشد چشمگیری داشته است. گزارش سازمان جهانی کار که در چهارشنبه ۲۴ اوت منتشرشده است، از افزایش ۵۰۰ هزارنفری بیکاران در سال ۲۰۱۶ نسبت به سال ۲۰۱۵ خبر می‌دهد؛ یعنی ۷۱ میلیون فرد بدون شغل در بازه سنی ۱۵ تا ۲۴ سال. نرخ بیکاری در سال ۲۰۱۶ حدود ۱۳.۱ درصد برآورد شده است، درحالی‌که در سال ۲۰۱۵، این نرخ ۱۲.۹ درصد بوده است. سازمان جهانی کار در تلاش است تا از رشد این رقم در سال ۲۰۱۷ جلوگیری کند. این تصمیم بر اساس آمارهای ملی و پیش‌بینی‌های افزایش سرمایه پولی در سطح جهانی اتخاذشده است. به عقیده استیون توبین، اقتصاددان سازمان جهانی کار و نویسنده گزارش ذکرشده، افزایش نرخ بیکاری در جهان با «افت شدید اقتصادی در کشورهای نوظهور اقتصادی، به‌خصوص کشورهای صادرکننده مواد خام» قابل توجیه است. به گفته این اقتصاددان «کاهش نرخ رشد اقتصادی در آمریکای لاتین (برزیل، آرژانتین) و در روسیه، تأثیرگذاری خود را بر اشتغال قشر جوانان آغاز کرده است.»
بر اساس گزارش این سازمان، احتمال می‌رود نرخ بیکاری در آمریکای لاتین و جزایر کارائیب، از ۱۵.۷ درصد در سال ۲۰۱۵ به ۱۷.۱ در سال ۲۰۱۷ برسد و در کشورهای درحال‌توسعه، این رخ نسبتاً پایدار و حدود ۹.۵ درصد باقی بماند. در گزارش سازمان جهانی کار آمده است که پیشرفت اقتصادی کشورهای توسعه‌یافته با نوعی «رکود رشدی» روبرو است. به گفته توبین، در این کشورها، تعداد بیکاران از ۱۰.۲ میلیون نفر در سال ۲۰۱۵ به ۹.۸ میلیون نفر در سال ۲۰۱۶ کاهش پیداکرده است، اما «کاهش نرخ بیکاری جوانان در سال ۲۰۱۷ نسبت به ۲۰۱۶ کمتر خواهد بود (نرخ مورد انتظار در سال ۲۰۱۷ حدود ۱۴.۳ درصد است.)»
نوشته‌های مرتبط
نکته دیگری که در این گزارش وجود دارد و سازمان جهانی کار را بیش‌ازپیش نگران کرده است، ناپایدار بودن میزان درامد جوانان شاغل است. طبق این گزارش، ۱۰۶ میلیون جوان ۱۵ تا ۲۴ ساله با درآمد کمتر از ۳.۱۰ یورو در روز زندگی می‌کنند؛ این در حالی است که سه‌دهم جوانان شاغل کشورهای نوظهور اقتصادی (که از مهم‌ترین آن‌ها می‌توان به برزیل، روسیه، هند و چین اشاره کرد) فقیر یا به‌شدت فقیر هستند؛ در کشورهای درحال‌توسعه، این رقم به ۷۲.۲ درصد هم می‌رسد.
کشورهای توسعه‌یافته، به‌طور حتم به چنین سطحی نمی‌رسند؛ اما به گفته این اقتصاددان، «در این کشورها، جوانان بیشتر از افراد بالای ۲۵ سال در معرض فقر کاری قرار دارند.» به گفته کمیسیون اروپا (یورواستات)، در سال ۲۰۱۴ در اتحادیه اروپا، ۱۲.۹ درصد از جوانان شاغل (با درآمدی کمتر از ۶۰ درصد درآمد میانگین) در معرض فقر قرار داشتند؛ درحالی‌که این رقم برای بازه سنی ۲۵ تا ۵۴ سال ۹.۶ درصد بوده است. در فرانسه هم این فاصله با نرخ‌هایی به ترتیب ۱۲.۵ درصد و ۷.۸درصد بیشتر محسوس است. به گفته سازمان جهانی کار «علاوه بر دستمزدهای پایین، جوانان اغلب اوقات مشغول کارهای غیررسمی، پاره‌وقت یا موقت هستند،، در سال ۲۰۱۵، از مشاغلی که جوانان ۱۵ تا ۲۴ ساله به آن مشغول بودند، ۳۷.۳درصد موقت و ۲۸.۱درصد پاره‌وقت بود.»
جوانان محروم از همه‌چیز
سازمان جهانی کار هشدار داده است: «درکشورهایی که خطر فقر جوانان شاغل آن از مرز ۲۰ درصد می‌گذرد، مشکل واقعاً جدی است.» ازجمله این کشورها می‌توان به یونان، اسپانیا، رومانی و هم‌چنین سوئد که به‌واسطه ساختار بازار کارش، نرخ کار پاره‌وقت آن بالاست، اشاره کرد.
به عقیده خانم دبرا گرین فیلد، مدیر بخش سیاست‌‌گذاری و آمار سازمان جهانی کار، این «افزایش نگران‌کننده نرخ بیکاری در جوانان و افزایش تعداد جوانانی که کار می‌کنند اما همچنان در فقر به سر می‌برند، نشان می‌دهد چنانچه تلاش دوچندانی برای بهبود رشد اقتصادی پایدار و کار مناسب صورت نگیرد، رسیدن به هدف جهانی نابودی فقر تا سال ۲۰۳۰ بسیار دشوار خواهد بود.»
شواهد نشان می‌دهد که میزان فعالیت جوانان در سطح جهانی به‌شدت افت پیداکرده است و در مقابل نرخ ادامه تحصیل آنان افزایش پیداکرده است، اما باید خاطرنشان کرد که تعداد جوانان محروم از همه‌چیز (فاقد مهارت، شغل و تحصیلات) هم رو به افزایش است. اگر در سال ۲۰۰۰، در سطح جهانی حدود ۵۳.۶ درصد از جوانان مشغول به کار بودند، این رقم در سال ۲۰۱۶ به ۴۵.۸ درصد رسیده است.
منبع: روزنامه لوموند، ۲۶ اوت ۲۰۱۶
Anne Rodier
