( بخش سوم: رپرتوار دانش : آموزش نوین ۳ و ۴ )
مترجم: دانش و فراگیری فصلی از مجموعه مقالات تاریخ عقاید دانش و فراگیری است. این فصل با سه قسمت : گذشته ای نه چندان دور، دوران متأخر و آموزش نوین به بررسی نظرات متفکرین امر آموزش می پردازد. بخش سوم: تحت عنوان « رپرتوآر دانش: آموزش نوین» در چهار پاره نگاشته شده است و این بار آخرین پاره های این بخش و این فصل ارایه می شود.
نوشته‌های مرتبط
برگردان عاطفه اولیایی
۳ ـ ریاضیات و سواد آموزی –
به عنوان آموزگار ریاضیات و علوم، دریافتم که باسوادی محدود به جمله سازی نبوده، بلکه درک چگونگی تعامل متن، تصویر و عرف در تولید معناست. ریاضیات دانشجویان را به چالش می کشد زیرا که اینان جملات عددی را درک نمی کنند، از درک نماد های ریاضی عاجزند. روند را درک می کنند: « آه! بله! این نماد به من می گوید چه کار کنم» ، ولی نمی توانند ابراز دارند که « این نماد به معنای …. است». شاید به نظر برخی عجیب باشد، ولی فراگیران واقعا فکر می کنند نماد ها بر اعداد « کاری انجام می دهند» . به عنوان مثال نماد تساوی که برای آنان به معنای « انجام عملی به » است. یعنی که جمله عددی ۴=۲+۲ «مساوی» ۴ نیست، بلکه علامت تساوی، ۲+۲ را به ۴ «تغییر می دهد. » از شاگردانم شنیده ام که: «اعداد پس از ورود به کارخانه ….، دگرگون می شوند.» این به معنای آن است که کوچکترین درکی از تساوی ندارند و بدین طریق، ریاضیات همواره برایشان رازی سربسته می ماند. در ریاضیات به اندازه ای از زبان استفاده می شود ( دستور زبان، نحو، و نماد) که زبان خاص ریاضی ، درک ما از اعداد و منطق ریاضی را می طلبد. نمودار ها، آمار، و جدول،همه مدالیته های متکثری هستند که در تعامل با واژه ها، داستانی برای خواننده روایت می کنند. موضوع مهم برای مدرسین دریافت زبان، دستورزبان، و مدالیته های به کاررفته اند تا فراگیران را به ادراک مطلب راهنمایی کنند. ریاضیات، دانشی جهان شمول است، اما اگر نماد ها شناخته نشوند، به جادوگری می ماند… هر چه مفهموم برای فراگیر ملموس تر شود، فراگیر زبان مورداستفاده نماد را بهتر درک می کند. در ریاضیات، مدالیته به عنوان توضیحات ساده و تمرین مهم است ، … اما ، به درک کمکی نمی کنند. برای درک مفهموم باید با آن به کمک تمرین و …، از جوانب متعدد درگیر شد. مدالیته متکثر،این ابزار را ارائه می دهد. از این طریق، احتمال سخن گفتن به زبان ریاضیات و درک این علم برای فراگیران به وجود خواهد آمد.
۴ انتخاب پداگوژی مناسب
در طیف گسترده آموزش بازتابی، برخورد دانش ـ روندی چنین است:
فرهنگ: فرهنگ ها،خرده فرهنگ ها، نهاد ها، یا جماعت های کنشی (۱) از روش های متفاوت به شناخت می رسند.
فراگیران: افراد یک روش آموزشی را برروشی دیگر ترجیح می دهند: غوطه وری در تجربیات، ، فراگیری از طریق دست یابی به تصویری کلی، فراگیری از طریق درک منشأ نیاز به موضوع، فراگیری از طریق وظایف عملی. این البته مجموعه دانش ـ روند یک فراگیر نیست بلکه نقطه شروع مورد ترجیح وی است.
حیطه دانش: برخی موضوع ها و یارشته ها به شیوه ای از شناخت بیش از سایر شیوه ها پاسخگو هستند. تجربه برای فراگیری خوانش، تحلیل در مورد علوم اجتماعی، عمل در مورد ورزش و یا حرفه و فن. با وجودی که فراگیری با استفاده از این روش ها صورت می گیرد و لی محدود به آن ها نیست.
پداگوژی: برنامه ریزی های گوناگون آموزشی وامر تدریس بر انواع مختلف دانش ـ روند تأکید دارند. دانش غربی بین «عینی گرایی» تجربی ( مبنی بر «داده های» تجربیات خارجی، «یافته های» نظریه و درستی یا نادرستی برنامه های مناسب، و «ذهنی گرایی» نسبیت گرا ( مبنی بر « دیدگاه» تجربیات شخصی نسبیت منافع، و نوع آوری در روند استفاده از دانش شخصی) در نوسان است. گاهی روشی باب روز می شود که برخی دانش ـ روند ها را بر دیگری ارجح می شمارد، در مورد برخی رشته های علمی نیز چنین است. البته تمایلات فراگیرنده و آموزنده نیزدر این زمینه دخیل است. مدرسین باید با شناخت خود بر دانش ـ روند هایی که به دگرگونی فراگیرنده نیز منجر می شود، تسلط داشته باشد. باید از طیف گسترده ای از روش های آموزشی برخوردار باشد تا با برنامه ریزی داربستی به موقع برای احراز به هدف، به هر فراگیر یاری کند.
کارنمود
پیامد ها :ارزیابی کارنمود به هدف اطمینان از دست یابی فراگیر به اهداف آموزشی و شخصی، تنها با نمره صورت پذیر نیست، بلکه گوهر موضوع درسی باید مور د آزمون قرار گیرد و ثابت شود که دانش ـ روند مورد استفاده قرار گرفته شده است. در محیط آموزشی کنونی، که آن را آموزش نوین خوانده ایم، از قضاوت در باره فرهنگ ها، فراگیران، حیطه های دانش و یا پداگوژی های گوناگون احتراز می کنیم، زیرا که هر کدام مناسب زمینه های خود هستند؛ با این حال، مدرسین و فراگیران باید با آگاهی در امرفراگیری مشارکت کنند. آنان باید به همان روشنی که از دانش خود ( رشته خود و موضوع درسی) آگاهی دارند، از روش های فراگیری ( برخورد به دانستن و روش پداگوژیک خود) نیر مطالع باشند. نه تنها باید از ورای روند فراگیری، مطالع تر شده؛ بلکه باید با آگاهی فراگیرند، نیزبه موازات احراز دانش محتوی درس از فرادانشی نیز برخورد شوند. در این مقطع است که می توانند آگاهانه تصکسک گیررند رپرتوآر روش های فراگیری/دانستن خود را گسترش دهند یا چنین نکنند، و یا بر موضوعی تمرکز نمایند. آموزش بازتابی به خودی خود به معنای گسترش رپرتوآر روش های دانستن نیست، بلکه مهم، امر انتخاب آگاهانه از میان طیفی از روندـ دانش ممکن است.
http://newlearningonline.com
***************
یادداشت ها
(۱) _ communities of practice
************************************
انتشار هر بخشی از این نوشته بدون تماس با نگارنده/مترجم ممنوع و موجب پیگرد قانونی است. بخش هایی از متن بدون خدشه به محتوی آن حذف شده اند. متن کامل به صورت کتاب منتشر خواهد شد.
