به مجلس عروسی دعوت شدیم. به مجلس پیوند ازدواج عروس و دامادی که هر دو شریف بودند و شریفی! درست هفته قبل، چهارشنبه ۱۱ دی ماه.
آرش و پونه هر دو از دانشجویان ساعی و کوشای دانشگاه صنعتی شریف بودند. آنها هم مثل دانشجویان نخبه دیگر، هر یک در عنفوان جوانی چمدانشان را بستند و کوله¬بارشان را به پشت انداختند و برای ادامه تحصیل و کسب علم و دانش، سر از دانشگاه¬های معتبر کانادا درآوردند تا خود را با دانش روز همگام کنند.
در سال اول غم تنهایی و دوری از خانواده و وطن را به جان خریدند و با دروس مشکل رشته کامپیوتر ساختند و همچون سایر دانشجویان ایرانی، خودی نشان دادند و جایگاهشان را در دانشگاه تثبیت کردند. در کنار دروس دانشگاه، عشق و علاقه به هم را نیز تجربه کردند و تصمیمشان برای ازدواج و پیوند خانوادگی، حضور در وطن و برگزاری مراسمی با فرهنگ ایرانی و در کنار خانواده و اقوام شد.
ایام کریسمس و تعطیلات سال نو مسیحی که تعطیلات دانشگاهی را نیز در بر داشت فرصت خوبی بود تا این دو دلداده با آمدن به وطن پیمان عقد و ازدواج خود را محکم و ابدی کنند و با بازگشت، به ادامه کسب علم و دانش بپردازند و داشته-های خود را همگام کنند و پشتوانه علمی یکدیگر باشند.
نوشته‌های مرتبط
تا رسیدن به تالار عروسی فاصله زیادی بود. تالار عروسی در مکانی در منطقه خوش آب و هوای شهریار قرار داشت. مکانی که به واسطه آلودگی هوای چند روزه تهران و تعطیلی مدارس، فرصت و آرامشی نیز برای مدعوین بود تا با حضور در مراسم ازدواج، کمی از هیاهوی کلانشهر تهران هم فاصله بگیرند.
مجلس بسیار صمیمی و با حضور خویشان درجه یک، بزرگان خاندان و تعداد دیگری از دوستان و همکلاسی¬های عروس و داماد که سال آخر دانشگاه شریف را می¬گذراندند، با وقار و محترمانه برگزار شد و سرآخر دوستان دانشگاهی با تقدیم هدایا و گرفتن عکس¬های یادگاری، از جشن این دو دلداده خاطره ساختند. خاطراتی که طی یک هفته با در دست داشتن بلیط پرواز و بازگشت به دانشگاه محل تحصیل، بارها میان این دو دلداده، خانواده¬ها و سایر دوستانشان در دانشگاه شریف مرور شد.
*****
با گذشت یک هفته و با آغاز روز چهارشنبه ۱۸ دی ماه، منطقه خاورمیانه و اختصاصاً ایران ما کانون انتشار اخبار مهمی در سراسر جهان شد، اخبار شلیک موشک¬هایی که به واسطه آن ابر جنگ، ساعت¬ها بر فراز خاورمیانه سایه افکند؛ اخباری که از همان ساعت اولیه صبح در رسانه¬ها و فضای مجازی سرفصل اخبار جهانی قرارگرفت و کلیدواژه¬های آن ترند شد.
پس از آن به فاصله چند ساعت، خبر شوک¬کننده سقوط هواپیمای مسافربری اُکراینی در نزدیکی فرودگاه بین¬المللی امام خمینی تهران، اندوهی را در جامعه و مردم به بار ¬نشاند. این حزن در میان دوستان آرش و پونه که در دانشگاه شریف بودند و از بازگشت آنان به کانادا خبر داشتند، بیشتر بود. از این لحظه شماره¬گیری تلفن¬های همراه برای کسب اطلاع فعال شد. اما فاصله کسب خبر تا صحت خبر کوتاه بود، آرش و پونه در همان هواپیمای اُکراینی بودند و سقوط هواپیما تقریباً در نزدیکی محل پیوند ازدواجشان بود. حال سیل اشک و آه بود که بر پهنه صورت دانشجویان همدوره این دو دلداده در دانشگاه شریف می¬نشست.
در روزشمار تاریخ پرفراز و نشیب کشور ما، این روز، روزی است که آرش و پونه دو دانشجوی ساعی و نخبه ایرانی¬ به همراه تعداد دیگری ازدانشجویان نخبه کشورمان، در راه اعتلای علم و دانش و کسب تخصص و تجربه، ره به سرای باقی دادند و هرچند به مقصد نرسیدند اما به مقصود رسیدند؛ مقصودی که آرزومندیم ایزد متعال بسان فراگیران و کنشگران علم؛ آنان را مشمول رحمت¬الهی قرار دهد. نام و یادشان گرامی باد.
این مطلب در روزهای اول این اتفاق در شبکه های اجتماعی منتشر شد و از طریق نویسنده آن برای بازنشر در اختیار انسان شناسی و فرهنگ قرار گرفته است.
