الگوی روابط بین فرهنگی اقلیتها با یکدیگر و بافرهنگ مسلط و نیز ارتباط آن با مفهوم شهروندی در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهشگران با بررسی رویکردهای نظری در زمینه شهروندی و فرهنگ و انجام مطالعه اقدام به بررسی روابط برون گروهی ارامنه تهران در جامعه متکثر و چند فرهنگی ایران کردهاند. سال این است که ۱ ـ نسبت و ارتباط ارامنه با جامعه بزرگتر ایران چگونه است؟ ۲ ـ آنها چه نگاهی نسبت به جامعه غیر ارمنی دارند و چگونه رفتار خود را نسبت به برون گروه تنظیم میکنند و در این میان نقش نهادهای اجتماعی برون گروهی چیست؟ ۳ ـ نگرشها و رفتارهای ارامنه تا چه اندازه باارزشهای مدنی و شهروندی همسو است؟ نتایج حاکی است که پارهای از عوامل فرهنگیِ درونگروهی به همراه نهادهای اجتماعی غیرهمسو با ارزشهای مدنی مانع شکلگیری روند ادغام فرهنگی در تعاملات روزمره ارامنه با جامعه بزرگتر شده است. روش انجام این پژوهش انسانشناختی و ژرفانگر است و گرداوری اطلاعات نیز عمدتاً از طریق مصاحبههای عمیق انجام شده است.
برای خواندن متن کامل مقاله به فایل ضمیمه مراجعه نمایید.
نوشتههای مرتبط
مقاله حاضر نخستین بار در تشریه پژوهشهای انسانشناسی ایران، دوره ۲، شماره ۲، پاییز و زمستان ۱۳۹۱ به چاپ رسیده و بر روی سایت نشریه با آدرس https://ijar.ut.ac.ir/article_50664_0.html در دسترس عموم قرار گرفته است. انسانشناسی و فرهنگ با هدف افزایش امکان مطالعه مقالههای علمی- پژوهشی ارزشمند اقدام به بازنشر این مقاله کرده است.