محسن آزموده
در جامعه ما تا حدود ۱۰ ، ۱۵ سال پیش، اسمش خالکوبی بود و در میان گرو ه‌ها و اقشار خاصی رواج داشت و بین همگان چندان مقبول و مطبوع نبود، مذهبی‌ها و دینداران به عللی عمدتا شرعی و عرفی و اجتماعی آن را نمی پسندیدند. حالا نامش تتو شده و مورد اقبال طبقه متوسط.
نوشته‌های مرتبط
بیشتر نوجوانان و جوانان سراغش می روند،اگرچه در میان همه گروه های سنی رواج یافته. متخصصان می گویند میان تتو و خال کوبی تفاوت‌های ظریفی هست، اما هر دو نوعی نقش و نگار و نقاشی روی پوست بدن است. یک زمانی همیشگی بود و از میان بردنش با دردسر همراه، حالا موقتی هم هست، با طرح ها و نقش های متفاوت، هر چه بخواهی. اما هدف از این نگارگری روی بدن چیست؟
چرا بشر با پوست خود چنین می کند؟ اصلا خاستگاه و ریشه های تتو چیست؟آیا در جامعه ما خال کوبی همان تتو بوده؟ قبلا چه اقشار و گروه هایی با چه اهدافی تتو یا خال کوبی می‌کردند و حالا چه کسانی و چرا؟ دلالت های سیاسی و اجتماعی و فرهنگی این کار چیست؟
این پرسش‌ها را با فاطمه سیارپور، پژوهش گر علوم اجتماعی، در میان گذاشتیم. خانم سیارپور دانش آموخته کارشناسی ارشد انسان شناسی دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران و مدیر سایت و عضو شورای مرکزی انسان شناسی و فرهنگ است و تاکنون مقالاتی در حوزه جامعه شناسی و انسان شناسی بدن نگاشته و در زمینه‌های مختلف آن تحقیق کرده است.
برای خواندن مصاحبه گفتگو با فاطمه سیارپور درباره تتو کرگدن شماره ۱۴۳ کلیک کنید.
این مصاحبه در نشریه هفتگی کرگدن شماره ۱۴۳ ، شهریور ۱۴۰۱ منتشر شده و اکنون بازنشر می‌شود.