امروز که بلایی سراسری گریبانگیر جهان شده و در شکل حمله موجودی غیرزنده یعنی ویروس به سیستم سیاسی، اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، نظامی و خلاصه هر ساخته و پرداخته بشری، خود را نمایان ساخته، طبق تقویم جلالی آخرین روزهای سال ۱۳۹۸ خورشیدی است و جهان در آستانه ورود به سال ۱۳۹۹ خورشیدی قرار گرفته است.
پارادوکس این ویروس آنجاست که هرچند میزان کشندگی‌اش کمتر از هم‌خانواده‌هایش است، اما به دلیل سرعت و قدرت شیوع نوعی ترس جهانی را برانگیخته و در برابرش لشگری از رهبران خودکامه که در راس بزرگترین تشکیلات اقتصادی و نظامی دنیا قرار دارند هم نتوانسته‌اند ترس و احساس ناامنی خویش را نسبت به آن پنهان کنند. دراین باره جملات مضحکی که حاکی از بیم فراوان‌شان نسبت به مدیریت وضعیت فعلی است، از دهان‌شان بیرون می‌آید.
از ترامپ رییس جمهوری که تنها تصمیم‌گیری‌های ابلهانه‌اش در همین امسال کافیست که توان اداره و مدیریت بزرگترین کشور دنیا را در او بدون تردید رد کنیم، اخیراً از پزشکان پرسید: نمی‌شود همین واکسن آنفولانزا را بزنیم تا جای واکسن کرونا کار کند؟ یا بوریس جانسون نخست وزیر بریتانیا که مدعی شد با همه بیماران کرونایی در یک بیمارستان دست داده، می‌توان به راحتی فهمید که دنیای سرمایه‌داری در برابر این موجود طبیعی چگونه و به راحتی به زانو در می‌آید و از آن گذشته نمی‌توان شکنندگی ساختارهای اجتماعی جهان بشری را دیگر پنهان کرد.
اما این همه داستان نیست، چون این لشگر سیاست‌مداران تهی‌مغز، همه دنیا نیستند. همین ویروس کرونا که به مدد جمعیت بالای چین و سطح و میزان تعاملات اخیرشان در عرصه بین‌المللی به ویژه در حوزه اقتصادی توانسته به سرعت به همه دنیا نفوذ کند، واکنش‌های زیادی را برانگیخته اما نتوانسته به طور یکسان و همانند در فرهنگ‌های بشری وارد شود. چندی پیش که در مرکز اشاعه این ویروس یعنی شهر ووهان چین با جمعیت بالای چند میلیون نفر که در قرنطینه کامل بسر می‌بُرد، فیلمی کوتاه و چند دقیقه‌ای از مردمانی پخش شد که شب هنگام به دلیل خستگی و درماندگی از ماندن طولانی در خانه‌های‌شان و قرنطینه اجباری، پنجره‌ها را باز کرده بودند و هماهنگ و هم‌صدا با همشهریان‌شان آواز می‌خواندند و سیاهی این ایام سخت را با آواز دسته‌جمعی به سپیدی بدل می‌کردند تا ایرانیانی که به رغم شدیدترین تحریم‌های ظالمانه همان رهبران سرمایه‌دار که جز به سود به چیز دیگری فکر نمی‌کنند، در مرز شکنندگی روحی و جسمی بیشتری نسبت به سایر کشورهای دیگر قرار دارند، چه صحنه‌هایی آفریده‌اند و مردمان دیگری که هر یک به نوعی با آن برخورد کرده‌اند تا بتوانند این روزهای تلخ را با دست‌آویزی به فرهنگ تحمل و سپری کنند.
ما نیز در انسان‌شناسی و فرهنگ سعی می‌کنیم چراغ نوشته‌های مختلف درباره تأثیرات اجتماعی این ویروس را روشن نگه داریم و به غیر از آن کل سایت به تعطیلی درخواهد آمد و به سیاق سال‌های گذشته تا پایان تعطیلات نوروز بروز نخواهد شد. بنابراین اگر نوشته‌ای درباره کرونا دارید هنوز می‌توانید برای ما ارسال کنید.
البته همانطور که پیش‌تر نیز عنوان کرده بودیم، سعی داریم ویژه‌نامه نوروز را به زودی روی وب منتشر کنیم، لذا به اطلاع‌تان می‌رسانیم در هفته آخر اسفند ۱۳۹۸، ویژه‌نامه منتشر خواهد شد.
در پایان با آرزوی سلامتی برای همه مردمان جهان و هموطنان، شما را به خدای بزرگ می‌سپاریم و امیدواریم با رعایت نکات پیشگیرانه که به طور فراوان روی شبکه‌های اجتماعی و کل اینترنت منتشر شده‌اند، شر این ویروس لعنتی به زودی کنده و بخش بزرگی از جهان روی آرامش را ببینند. شاید روزی که نه چندان دورباشد، درمان آن هم پیدا شود.
در ضمن به همه کادر درمان اعم از پرستاران و پزشکان، پرسنل آزمایشگاه‌ها، متخصصان اسکن و رادیوگرافی، داروسازان و غیره و نیز کارخانه‌ها و کارگاه‌های وابسته به بخش پزشکی خسته نباشید می‌گوییم و آرزو می‌کنیم آنها نیز در این بحبوحه، گرفتار این بیماری عجیب و غریب نشوند و دیگرانی که مبتلا شده‌اند، به زودی سلامت خویش را بازیابند.