سرژ حلیمی برگردان شهباز نخعی
درسال ۲۰۱۲، آقایان باراک اوباما و ویلارد میت رامنی هرکدام حدود یک میلیارد دلار صرف کارزار انتخابات ریاست جمهوری خود کردند. [امسال] دونالد ترامپ، میلیاردر نیویورکی به جای پرداخت سهم خود به یکی از نامزدها ترجیح داده که خودش وارد میدان انتخابات شود: «من سالی ۴۰۰ میلیون دلار درآمد دارم و [صرف این پول] برایم اهمیتی ندارد». یک میلیاردر دیگر، راس پروت از سال ۱۹۹۲ وعده می داد: «کاخ سفید را خریداری کند و در اختیار مردمی بگذارد که دیگر ازپس تامین هزینه هایش برنمی آیند».
نوشته‌های مرتبط
آقای ترامپ هم احتمالا [مانند راس پروت] به نوبه خود شکست خواهد خورد، اما این کار بدون روشنگری، به شیوه خودش، درباره عملکرد نظام سیاسی امریکا نخواهد بود. او می گوید: «من یک بازرگان هستم. وقتی [نامزدها] از من درخواست می کنند، به آنها پول می دهم. دو یا سه سال بعد، اگر من نیز به چیزی نیاز داشته باشم، آنها برای برآوردن آن حاضرند». خانم هیلاری کلینتون، سناتور پیشین نیویورک و نامزد مرحله مقدماتی انتخابات حزب دموکرات نیز در «آنجا» حاضربوده است. آقای ترامپ می گوید: «من به او گفتم به مراسم ازدواجم بیاید و او آمد. می دانید چرا؟ چون من به بنیاد او پول پرداخته بودم». پیشنهاد آقای ترامپ این است که: برای انتخاب یک رییس جمهوری فسادناپذیر، او را از میان مفسدان بزرگ انتخاب کنید!
یک حکم دادگاه عالی درسال ۲۰۱۰، بیشتر محدودیت ها درمورد کمک های مالی سیاسی را حذف کرد (۱). از آن پس، ثروتمندان بزرگ بدون احساس شرم کمک های خود را اعلام می کنند. روزنامه نیویورک تایمز در تبیین شماربی سابقه (هفده) نامزدهای جمهوری خواه می نویسد که تقریبا همه آنها می توانند «روی پشتیبانی یک میلیاردر حساب کنند که این امر به معنای آن است که کارزار انتخاباتی آنها دیگر ارتباطی واقعی با توانایی ایشان درمورد جمع آوری پول از انتخاب کنندگانشان ندارد». آقای جان آلیس («جب») اکنون ماهیت «همیاری های کوچک» را بازتعریف نموده است. این همیاری ها برای بیشتر نامزدها کمتر از ۲۰۰ دلار و برای او کمتر از ۲۵ هزاردلار است…
سه میلیاردر، آقایان چارلز و دیوید کوچ و شلدون آدلسون به پدرخوانده های حزب جمهوری خواه تبدیل شده اند. برادران کوچ، که از سندیکاها بدشان می آید، درنظردارند ۸۸۹ میلیون دلار به انتخابات سال آینده اختصاص دهند که این مبلغ تقریبا معادل رقمی است که هریک از دو حزب صرف می کنند. به نظرمی آید که اسکات واکر فرماندار ویسکانسین فرد مطلوب آنان باشد اما سه تن از رقبای او نیز از ایشان به امید دستیابی به سهمی از پول ها پیروی می کنند (۲).
همچنین، آقای واکر می کوشد ازآقای شلدون آدلسون که هشتمین ثروتمند امریکا و تحسین گر بنیامین نتانیاهو نخست وزیر اسراییل است، نیز دلربایی نماید (۳). در اینجا نیز، او تنها کسی نیست که می کوشد نظرمساعد میلیاردر ۸۰ ساله را جلب نماید. دوسال پیش، نظر آقای آدلسون این بود که ایالات متحده به جای مذاکره با رهبران ایران باید با موشک های اتمی این کشور را بمباران کند. شاید ۱۷ نامزد جمهوری خواه درهنگام مناظره با یکدیگر درتاریخ ۶ اوت این نظر را در ذهن داشتند. درهرصورت، همه آنها به مخالفت با توافقی که اخیرا بین واشنگتن و تهران انجام شده پرداخته اند.
۱- مقاله « همدستی رسانه ها، قدرت سیاسی و پول در ایالات متحده به فرجام رسید»، لوموند دیپلماتیک اوت ۲۰۱۱
http://ir.mondediplo.com/article1726.html
۲- آقایان Marco Rubio، Ted Cruz، Rand Paul بترتیب سناتورهای فلوریدا، تکزاس و کنتاکی هستند.
۳- مقاله «نتانیاهو، رئیس جمهور جناح راست آمریکا ؟ » ، لوموند دیپلماتیک مارس ۲۰۱۵.
http://ir.mondediplo.com/article2292.html
