بارت، رولان، ۱۳۸۳، امپراتوری نشانه ها، ترجمه ی ناصر فکوهی، تهران: نشر نی، ۱۷۱ صفحه.
در امپراتوری نشانه ها ما در حقیقت با نوعی انسان شناسی مجازی، با اندیشه ای انسان شناختی بر واقعیتی مجازی سرو کار داریم که خود، خاصل بازنمایی یا بازسازی واقعیتی بیرونی در دستگاهی خیالی است. ژاپن بارت در این کتاب نه متنی است که به نویستنده تعلق داشته باشد، نه متنی که از آن خواننده باشد، بلکه ترکیبی است از این هر دو. در این اثر، بارت با همین هدف «خوشبختی» (که خود در جایی به آن اعتراف کرده است) و «لذت» ، نثر خود را به تکه های بی شمار می شکند، تصاویر را وارد متن و متن را وارد تصاویر می کند و نوشته خود را به شیوه ای که بارها آن را بداهه نوازی می نامد، پیش می برد. و رمز ماندگاری این اثر را نیز شاید بتوان در همین رویکرد دانست.
نوشتههای مرتبط
فهرست مطالب
آنجا
زبان ناشناس
بی زبانی
آب و آب دانه
چوبک ها
غذای تمرکز یافته
گسست
پاشینکو
مرکز شهر، مرکزی تهی
بدون نشانی
ایستگاه راه آهن
جعبه ها
سه نوشتار
جان دار/ بی جان
درون / برون
تعظیم
دستبرد به معنا
رهایی از معنا
حادثه
چنین
مغازه نوشت اقزار
چهره نوشتار شده
میلیون ها کالبد
پلک
نوشتار خشونت
کارگاه نشانه ها
یادداشت های مترجم
فهرست تصاویر