مجموعه نشست‌های تهران‌پژوهی به زودی در کارگروه انسان‌شناسی شهری (در چارچوب همکاری انجمن انسان‌شناسی ایران و مؤسسهٔ انسان‌شناسی و فرهنگ) برگزار می‌شود.
شاید بپرسید: «چرا تهران؟ تا کِی دربارۀ تهران؟» اگر نگویم همه، اکثر ما ایرانیان، هرجا که باشیم، با تهران در ارتباط درونی تنگاتنگی به سر می‌بریم. نه فقط به این دلیل که این شهر، در مقایسه با کل مناطق و شهرهای ایران، سهم بسیار بزرگ‌تری از سرمایه و جمعیت دارد؛ نه ضرورتاً به دلیل تمرکز روزافزونی که پیوسته نقد شده و علی‌رغم آنکه در مقاطعی به اندک اقداماتی برای تعدیلش دست زده‌اند، بهبود نیافته؛ نه صرفاً به دلیل جریان مهاجرت‌هایی که طی دهه‌های گذشته، عمدتاً در جست‌وجوی شغل، به سویش روان شده؛ نه لزوماً به دلیل استقرار متراکم نهادهای اداری و تجاری و فرهنگی و درمانی در این شهر؛ بلکه به دلیل مرجعیتی که تهران در ذهنیت انسان ایرانی امروز دارد. این مرجعیت موجب شده که همواره به فهمیدن تهران محتاج باشیم؛ حتی اگر در تهران ساکن نباشیم، یا تهران در قلمرو آمدوشدهای روزمره‌مان حضور نداشته باشد، یا اینکه در رابطۀ متعارضی با تهران به سر بریم. ما برای فهم موقعیت و ذهنیت خویش، برای تحلیل آنچه در محل زیست‌مان رخ می‌دهد و تحول می‌یابد، نیازمند رجعت به تهرانیم. (برگرفته از مقدمۀ کتاب «تهران، جستارهای بین‌رشته‌ای» به قلم زهره دودانگه، در دست انتشار در انتشارات مؤسسهٔ آبی پارسی)
نوشته‌های مرتبط
نشست‌های تهران پژوهی با همکاری انجمن انسان‌شناسی ایران و مؤسسۀ انسان‌شناسی و فرهنگ، از مردادماه ۱۴۰۳ برگزار می‌شود. در این نشست‌ها از پژوهشگران میان‌رشته‌ای در حوزۀ مطالعات شهری، معماری، علوم اجتماعی و هنر دعوت می‌کنیم که دربارۀ دستاوردهای پژوهش خویش دربارۀ تهران برایمان بگویند. در پایان هر جلسه نیز فرصتی برای و طرح پرسش هست تا حاضران بتوانند با سخنران جلسه دربارۀ دغدغه‌های خویش گفت‌وگو داشته باشند. حضور شما و استقبالتان از این جلسات می‌تواند سهمی مؤثر داشته باشد در راه‌اندازی گفتمانی کارآمد پیرامون موضوع تهران؛ منتظرتان هستیم.
اخبار بعدی دربارۀ جزئیات نشست‌ها به زودی به اطلاع شما خواهد رسید.