این کتاب عمده ترین رویکردها را درباره ی تحلیل فیلم و تمایز میان ” عامه پسند ” و غیر عامه پسند را بر مبنای مواضع نظری معرفی می کند . در هر فصل از رویکردی مشخص صحبت می شود اما این رویکردها از نظر تاریخی منفصل و قابل تفکیک نیستند . این کتاب کوشیده است تا نقاط اشتراک و هم پوشی های این رویکدها را نشان دهد .
نظریه فیلم عامه پسند / ویراستاران : جوآن هالووز ، مارک یانکوویچ / مترجم : پرویزاجلالی / تهران : ثالث / چاپ اول : ۱۳۹۱
نوشته‌های مرتبط
این کتاب عمده ترین رویکردها را درباره ی تحلیل فیلم و تمایز میان ” عامه پسند ” و غیر عامه پسند را بر مبنای مواضع نظری معرفی می کند . در هر فصل از رویکردی مشخص صحبت می شود اما این رویکردها از نظر تاریخی منفصل و قابل تفکیک نیستند . این کتاب کوشیده است تا نقاط اشتراک و هم پوشی های این رویکدها را نشان دهد . نظریه ای که برخی ویژگی های رویکرد دیگر را رد می کند ، احتمالن برخی دیگر از فرضیه های آن را دست نخورده باقی می گذارد .
در فصل نخست ، « فرهنگ توده وار و اقتصاد سیاسی » ، جوان هالووز شیوه ی تحلیل فرهنگ توده وار را بررسی می کند و به شرایط پیدایش سینمای عامه پسند و ادعای این نظریه که نتیجه ی این شرایط نوعی واکنش درونی است ، می پردازد و نشان می دهد چگونه نظریه فرهنگ توده وار حول محور تفکیک میان فیلم عامه پسند و فیلم آوانگارد دوران می کند .
در فصل دوم « مولف گرایی و نظریه ی تالیف فیلم » ، هلن استادرت از موضع گیری برخی منتقدان در مقابل نظریه ی فرهنگ توده وار سخن می گوید و این ادعا را رد می کند که تولید صنعتی هیچ جایی برای بیان فردی باقی نمی گذارد و به کارگردانانی اشاره می کند که در داخل نظام استودیویی هالیوود به بیان بینش پیچیده ی خود پرداخته اند .
فصل سوم « نظریه ی گونه و نقد » موضع گیری گروهی از منتقدان در برابر مولف را نشان می دهد . آن ها به جای اهمیت به مولف به ساختارهای متنی پرداخته اند و تاکید می کنند که فیلم سازان درون این ساختارها در حین تولید اثر خویش بر اهمیت معنای نهفته در این اشکال اصرار داشته اند .
در فصل چهار « مطالعات ستارگان » ، پل مک دانلد رویکردهای گوناگون را در تحلیل ستارگان به کار می برد : رویکردهای معنا شناسی وتحلیل بینابینی که با تحلیل متن ارتباط دارد و رویکردهای روان کاوی و مخاطب شناسی که به شیوه های همذات پنداری مخاطبان با ستارگان سینما می پردازد .
فصل پنجم « بوطیقا یا فن شعر تاریخی » ، هنری جنکینز به بررسی آثاری از نوع دیوید بوردول و کریستین تامپسون می پردازد . در این رویکرد در حالی که جایگاهی برای مولف در نظر گرفته می شود ، اساس کار تعیین جز به جز هنجارهایی است که بر ساختار سبکی فیلم حاکم است و بر شناسایی هر نوع نوآوری فقز در قالب این هنجارها تاکید می شود .
در فصل شش « نظریه ی نمایش » ، مارک یانکوویچ حرکت از مارکسیسم آلتوسری به روان کاوی لاکانی را درون نظریه فیلم نمایش می دهد . او مفهوم متن واقع گرای کلاسیک ، نظریه های لذت روایت و مفهوم ” بخیه ” را بررسی می کند و داعیه هایی درباره ی بازسازی سینمای تفاوت جنسی را پیش می کشد .
فصل هفت « از فمینیسم روان کاوانه تا فمینیسم عامه پسند » در باب کاربرد های روان کاوی برای فمینیسم به کاوش می پردازد و دیدگاه هایی را بررسی می کند که در مقابل فمینیسم روان اوانه قرار گرفته اند ، اما درون نظریه فیلم به طرز مشخصی مورد غفلت قرار گرفته اند .
فصل آخر « مطالعات فرهنگی و فیلم عامه پسند » اندی ویلیس تطور مطالعات فرهنگی و نقشی را که در باز اندیشی در مورد فیلم عامه پسند داشته است را مورد
بحث قرار می دهد .
