اصغر ایزدی جیران در مقاله اعتیاد و زوال زندگی: انسانشناسی رنج برای لب خط تهران به بررسی تاثیر ساختارهای محرومکننده مانند فقر، اعتیاد و رنج بر روی ساکنان محله لب خط شهر تهران پرداخته استاین مقاله در ویژهنامه انسانشناسی شهر تهران؛ نشریه پژوهشهای انسانشناسی ایران به چاپ رسیده است.
چکیده مقاله
نوشتههای مرتبط
هدف از این پژوهش آن است که بتوان که با توسل به انسانشناسی رنج زندگیهای رنجمند، شکسته، کاهیده، خُردشده و لهشده را با تکیه بر پرسههایی در تجربه کار میدانی به نثری رنجمند بیاید. انسانشناسی رنج در باب اعتیاد حداقل باید چهار ویژگی داشته باشد: ۱) ضد تقلیل به معتاد، ۲) اولویت تجربه زیسته در زندگی شخص، ۳) به نقد کشیدن ساختارهای اعتیادآور و ۴) تعهد اخلاقی با رابطهای شفقتآمیز نسبت به دیگری. محله لب خط تهران انباشتی است از انسانهای بسیار با رنجهای بسیار، دارای فضاهایی با اتمسفرهایی از اعتیاد، درگیری و تعفن. انسانهای لب خطی، انسانهایی هستند مهاجر از جاهای دیگر ایران به قصد کسب درآمد در تهران، اما گرفتارشده در تخدیر و تحقیر، غرق¬شده در تعفن و تنزل، اسیرشده در بیماری و بیچارگی. در انسان¬نگاری تصویرهایی از کوچه¬ها و تصویرهایی از اتاقها را با لحظاتی از زندگی چند نفر لب خطی در قطعهها و پارههای نوشتاری همراه خواهم کرد. در نهایت با خلق مفهوم جریان قوی درد سیاستهای کلان، خرد و شخصی را که در کار به زوال کشاندن زندگی یک لب خطی هستند ترسیم میکنم. هدف از این فرایند همدردی، مستندسازی و نقد است.
کلید واژگان: انسانشناسی رنج، جریان قوی درد، زوال زندگی، ساختار محرومکننده، سوژه تضعیفشده. لب خط.
مشخصات مقاله
ایزدی جیران، اصغر (۱۳۹۴)، اعتیاد و زوال زندگی: انسانشناسی رنج برای لب خط تهران، پژوهشهای انسانشناسی ایران، ویژهنامه انسانشناسی شهر تهران، دوره ۵، شماره ۲، پاییز و زمستان.
متن کامل مقاله به پیوست است
Addiction-and-Corrosion-of-Life-Anthropology-of-Suffering-for-Labe-Khat-Tehran
همچنین متن کامل بر روی سایت نشریه قابل دسترسی است.
https://ijar.ut.ac.ir