یادداشتی در مورد درگذشت بندیکت آندرسون

ژولی کلارینی(لوموند) برگردان آریا نوری

بندیکت آندرسون در سن ۷۹ سالگی نه در حال نگارش خاطرات خود، که در حال ترجمه ی آن ها بود. خاطراتی که در ابتدا به زبان ژاپنی منتشر شده بودند. آندرسون در بیست و ششم اوت سال ۱۹۳۶ در کون مینگ[۱] در جنوب چین، از والدینی انگلیسی و ایرلندی متولد شده است. این چهره ی دانشگاهی شنبه شب، دوازدهم دسامبر در باتوی[۲] اندوزی دار فانی را وداع گفت. خاطرات آندرسون تحت عنوان زندگی ورای مرزها[۳] منتشر شده است. وی در ایرلند و کالیفرنیای آمریکا زندگی کرده و تحصیلات خود را در دانشگاه کمبریج انگلستان به پایان رسانیده بود. پس از آن نیز در مقام استادی در دانشگاه کورنل[۴] نیویورک مشغول به تدریس شد. وی نه تنها به چندین زبان اروپایی، که به زبان جاوایی، تایلندی، اندونزیایی و تاگالوگ[۵] تسلط داشت. آندرسون در سال ۱۹۸۳ کتابی در مورد ملی گرایی[۶] منتشر کرد که تحسین همگان را برانگیخت. حال ما تنها می توانیم به رابطه ی بین این اثر و دیدگاه جهان میهنی[۷] آندرسون بپردازیم.

پس از جنگ ویتنام و به دنبال آن درگیری های شکل گرفته بین چین، ویتنام و کامبوج، توجه آندرسون که در آن زمان به واسطه ی تحقیقاتش در مورد اندونزی و آسیای جنوب شرقی چهره ی مطرح شده بود، به سمت ملی گرایی معطوف گردید. آندرسون خود را یکی از نظریه پردازان مهم در حوزه ی ملی گرایی قلمداد می کرد. وی در کتاب خود ( جامعه ی متصورشده)[۸] قصد نداشت وجود ملت را انکار کند؛وی قصد داشت این امر را نشان دهد که بعد اجتماعی یک ملت سبب عدم ابراز علاقه ی فردی به آن نمی شود. اندرسون سعی کرد در کتاب خود اینگونه استدلال کند که در هر جامعه ای، فضایی مجازی مثل دانشگاه شکل می گیرد که فقط افرادی که عضو آن هستند موفق به درکش می شوند و نه سایرین. اعضای این فضای مجازی اکثریت قریب به اتفاق همشهریان خود را نخواهند شناخت.در نظر آندرسون، ملت در درون مرزهای خود هم خیالیست و هم محدود. ملت در درون مرزهای خود است که می تواند حاکمیت خود را گسترانیده و بین اعضایش برادری حاکم باشد.به گفته ی آندرسون این اندیشه ی جدید در اواخر قرن هجدهم در بادی امر در ایالات متحده،برزیل و مستعمرات سابق اسپانیا شروع شده و به دنبال آن در اروپا، آفریقا و آسیا گسترش پیدا کرد.

این جریان شکل گرفته مراتب نگارش آثار بسیاری را در دنیای آنگلوساکسون فراهم کرد. از ارنست گلنر[۹] گرفته تا اریک هابسبام[۱۰] تاریخ دان در مورد این جریان به نگارش آثاری جدید پرداختند. آثاری که هم جریان های سیاسی کلاسیک و هم جریان مطالعات فرهنگی[۱۱] را تحت تاثیر قرار داد.

با این وجود، پس از آنکه بندیکت اثر معروف خود را به رشته ی تحریر دراورد، کارهای خود در مورد آسیای جنوب شرقی و به خصوص فیلیپین را تغییر داد. در سال ۲۰۰۵، کتابی را به رشته ی تحریر دراورده و در آن در مورد آثار سوی آشوب طلبی بر جریان ملی گرایی اواخر قرن نوزدهم سخن گفت و در آن به خصوص به فیلیپین اشاره کرد.[۱۲] مرگ وی در اندونزی، کشوری که اولین سوژه ی تحقیق او بود، امری بیهوده نیست. وی به مدت بیست سال به این اتهام که در گروه دانشجویان شورشی قرار داشت، از حضور در این کشور محروم بود. او در سال ۱۹۶۶ مقاله ای تحت عنوان کورنل پیپر[۱۳] را به رشته ی تحریر دراورد و در آن حکومت نظامی وقت را مسئول کودتای ناموفق سال ۶۵ معرفی کرد. کودتایی که مسئولیت آن را به گردن کمونیست ها می انداختند.

انتشارات ورسو[۱۴] در سال ۲۰۱۶ خاطرات آندرسون را منتشر کرد. او هم مثل کوچکترین برادر خود، پری آندرسون[۱۵]، همیشه با این انتشارات متعقل به جناح چپ در ارتباط بوده اند.

ژولی کلارینی(julie clarini)

روزنامه ی لوموند، بیستم دسامبر ۲۰۱۵

آرشیو روزنامه لوموند در انسان شناسی و فرهنگ

[۱] یکی از شهرهای کشور جمهوری خلق چین است. جمعیت آن در سال ۲۰۰۸ میلادی برابر ۱٬۰۶۷٬۵۵۷ نفر تخمین زده شده است.جمعیت آن با حومه بیش ۶٬۴۸۶٬۴۰۰ نفر می‌باشد.

کونمینگ مرکز استان یون‌نان است و در جنوب شرقی چین قرار گرفته است. این شهر، از نظر اداری مستقل است. به دلیل داشتن طبیعت زیبا، به شهر دارای بهار جاویدان (شهر همیشه بهار) شهرت یافته است.

[۲] Batu

[۳] A Life Beyond Boundaries

[۴] Cornell

[۵] بان تاگالوگ یکی از مهمترین زبان‌های مردم فیلیپین و پایه زبان فیلیپینی زبان ملی این کشور است و از خانوادهٔ زبان‌های استرونزیایی است. زبان مادری حدود ۲۲ میلیون فیلیپینی است و حدود ۹۰ میلیون نفر نیز این زبان را می‌دانند. فیلیپینی به همراه انگلیسی زبان رسمی کشور فیلیپین و زبان اصلی رادیو و تلویزیون و مدارس این کشور است.

[۶] nationalisme

[۷] جهان میهنی یا جهان‌وطنی، مفهومی است که باور به متعلق بودن به تمام جهان و مردم آن و عدم وابستگیهای قومی-ملی و در کل، باور به اینکه جهان، میهن مشترک تمامی مردم است.در این مفهوم، تعلقات مادی و معنوی ویژه‌ای به کشور خاصی (به ویژه خودی) وجود ندارد و فرد جهان میهن علایق فرهنگی، سنتی و سیاسی ویژه‌ای نسبت به سرزمین و کشور اصلی خود ندارد و بنا به اعتقاد به مشترک بودن جهان به عنوان سرزمین تمامی بشر، به حکومت جهانی می‌اندیشد؛ و با هرگونه مرز فرهنگی، سیلسی، و اجتماعی مغایرت دارد.

[۸] communauté imaginée

[۹] Ernest Gellner, فیلسوف و انسان شناسی اجتماعی انگلیسی-چک

[۱۰] تاریخ‌دان و نویسنده مارکسیست

[۱۱] cultural studies

[۱۲] Under Three Flags. Anarchism and the Anti-Colonial Imagination

[۱۳] Cornell Paper

[۱۴] Verso

[۱۵] Perry Anderson