استفاده بوده‌اند و نیز در زندگی روزمره، باورهای مردمی کاربرد داشته‌اند. نحوه و میزان استفاده از این گیاهان و بطور کلی جزییات نقش آن‌ها در زندگی اهالی در جریان پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است.
مقصودی، منیژه و پارساپژوه، سپیده (۱۳۹۰)، گیاه قوم‌شناسی منطقه پس‌قلعه در شمال شهر تهران، دوره ۱، شماره ۲، صص: ۱۶۱ـ ۱۳۷.
نوشته‌های مرتبط
این مقاله، حاصل پژوهشی در حوزه گیاه قوم‌شناسی است که با روش کیفی و با استفاده از ابزارهای جمع‌آوری اطلاعات مانند انواع روش‌های مصاحبه و مشاهده، هدف دست‌یابی به اطلاعات دانش بومی اهالی روستای پس‌قلعه، واقع در شمال کلان‌شهر تهران را دنبال کرده است. لذا سعی شده تا گیاهان خودرویی شناسایی شوند که توسط اهالی جمع‌آوری می‌شوند و طی سال‌های متوالی در حوزه‌های خوراک و دارو برای انسان و دام مورد استفاده بوده‌اند و نیز در زندگی روزمره، باورهای مردمی کاربرد داشته‌اند. نحوه و میزان استفاده از این گیاهان و بطور کلی جزییات نقش آن‌ها در زندگی اهالی در جریان پژوهش مورد بررسی قرار گرفته است. در مجموع ۹۹ گیاهان در این منطقه شناسایی و طبقه‌بندی شده‌اند. پس از جمع‌آوری اطلاعات فرهنگی یا به بیان دیگر اطلاعات گیاه قوم‌شناختی گیاهان به وسیله پرسش‌نامه طراحی‌شده توسط پژوهشگران و انجام تعدادی مصاحبه و مشاهده، مرحله بعدی تحقیق توسط محققین هرباریوم دانشگاه تربیت معلم انجام گرفت و گیاهان نام‌گذاری شدند. در میان گیاهان مختلف مورد استفاده در این منطقه به عنوان مثال می‌توانیم به انواع میوه‌های باغی شامل انواع آلو، آلبالو و توت، گیاهان خودرو علفی نظیر انواع گیاهان پیازی کوهی شامل آلما، والک و سیرک و همچنین گیاهان فصلی چون گون، گزنه، پونه، گاوزبان، گلپر و نظایر آن اشاره کنیم.
کلید واژگان: گیاه قوم‌شناسی، دانش بومی، دربند، پس‌قلعه، تهران، گیاهان دارویی.
این مقاله ابتدا در نشریه پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران به چاپ رسیده است و سپس در پایگاه نشریات الکترونیکی دانشگاه تهران با آدرس http://ijar.ut.ac.ir/?_action=articleInfo&article=30605&vol=4212 در دسترس عموم قرار گرفته است. انسان‌شناسی و فرهنگ با هدف فراهم آوردن امکان مطالعه مقاله‌های ارزشمند علمی- پژوهشی اقدام به بازنشر این مقاله کرده است.
برای خواندن مقاله در زیر کلیک کنید:
