در زبان محلی به ابیانه «ویوناً (Viuna) می‌گویند.»وی«(Vi) به‌معنای بید و»ویانه «(Viyane) به‌معنای بیدستان است (ابیانه در گذشته بیدستان بوده‌است). در طول زمان»ویوناً به به «ابیانه» دگرگون شده است. ابیانه نقطه‌ای خوش منظره و خوش آب و هوا و دارای موقعیت طبیعی مساعدی است این روستا در تاریخ ۳۰ مرداد ۱۳۵۴ با شمارهٔ ثبت ۱۰۸۹ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده‌است.
برای مشاهده عکس ها روی فیال پیوست کلیک کنید:
نوشته‌های مرتبط
