انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

کپنهاگ

سعیده بوغیری – گروه بین المللی و ترجمه

کپنهاگ که به زبان دانمارکی (Kobenhavn) نامیده می شود، پایتخت دانمارک، مرکز ایالت کپنهاگ و یکی از بنادر اصلی و مرکز بازرگانی دانمارک است. بخش وسیع تر کپنهاگ در ساحل شرقی جزیره زیلند و بخش کوچک تر آن که کریستینزهاون (Christianshavn) نام دارد، در جزیره آماگر قرار دارد. این دو قسمت شهر توسط پل هایی به یکدیگر متصل هستند. کپنهاگن نزدیک مالموی سوئد واقع شده و توسط اورزوند از آن جدا می شود.
کپنهاگ یکی از بخش های اصلی دولتی دانمارک به شمار می رود که اداره آن به دست فردی است که در شورای شهر انتخاب شده باشد و نیز گروهی از دادرسانی که برای این کار منصوب شده باشند.

بخش تجاری شهر از لنگرگاه شروع می شود و تا میدان اصلی کپنهاگ یعنی رادهوزپلادسن (Radhuspladsen) ادامه می یابد. در بخش شمالی و شرقی این میدان می توان قسمت های زیبای شهر را دید که کاخ سلطنتی از آن جمله است. در منتهی الیه شمالی شهر فریهاون (Frihavn) (بندر آزاد) قرار دارد که در سال ۱۸۹۴ به منظور گسترش تجارت داخلی و خارجی شهر ساخته شد. در سمت شرق کریستینزهاون یک اجتماع کوچک خودمختار به نام کریستیانا قرار دارد. کپنهاگ تا اندازه ای توسط باغ ها و بولوارهایی احاطه شده که در سال ۱۸۶۳ ساخته شدند، زمانی که استحکامات قدیمی شهر بی استفاده شد.

در میان ساختمان های اصلی شهر می توان به کلیسای جامع (Vor Frue Kirke) (کلیسای بانوی ما) اشاره کرد که در قرن دوازدهم ساخته شده است؛ نیز قصر شارلوتن بورگ (Charlottenborg) که در قرن هفدهم ساخته شده و اکنون محل فرهنگستان هنر است؛ قصر پرینسنز (Prinsens) که محل موزه ملی اسکاندیناوی باستان است؛ کاخ سابق سلطنتی کریستینزبورگ (Christiansborg) که دوبار در آتش سوخت و پس از سال ۱۹۰۳ بازسازی شد و از سال ۱۹۱۸ محل پارلمان و دادگاه عالی دانمارک است؛ موزه توروالدسن (Thorvaldsen) که آثار تندیس تراشان را در خود جای داده؛ تئاتر سلطنتی؛ کتابخانه سلطنتی که دارای ۶۰۰۰۰۰ جلد کتاب است. باغ تیوولی (Tivoli) پارک مشهور کپنهاگ جاذبه اصلی گردشگری این شهر محسوب می شود. کپنهاگن به عنوان یک مرکز آموزشی، محل دانشگاه کپنهاگ، دانشگاه سلطنتی دامپزشکی و کشاورزی، و دانشگاه فنی دانمارک است. این شهر همچنین یک مرکز مهم ادبیات وهنر شمال اروپا و محل فرهنگستان سلطنتی علوم و ادبیات دانمارک است که در سال ۱۷۴۲ بنا شد.

آرهوز (Arhus) شهری در مرکز دانمارک و مرکز ایالت آرهوز است که در شبه جزیره یوتلند و خلیج آرهوز (در شاخه کاته گات – Kattegat-) قرار دارد. این شهر بندر و مرکز کشتی سازی و صنایع پالایش نفت دانمارک به شمار می رود. دیگر صنایع این شهر ماشین آلات، تجهیزات حمل و نقل، محصولات غذایی را شامل می شود. در میان نقاط دیدنی شهر، می توان از کلیسای جامع سنت کلمنت (St.Clement) که قدمت آن به قرن سیزدهم بازمی گردد؛ کلیسای فور فروئه (Vor Frue) از قرن یازدهم؛ شهر قدیمی (Den Gamle By)؛ موزه ای از ساختمان های قرون وسطایی و نیز ساختمان شهرداری است. دانشگاه آرهوز نیز در همین شهر قرار دارد.

آرهوز در سال ۹۴۸ به قلمرو اسقفی پیوست و در قرن چهاردهم و پانزدهم تحت سیطره کلیسای کاتولیک ایتالیا درآمد. این شهر در قرن شانزدهم با ظهور اصلاحات افول کرد، اما در قرن نوزدهم به عنوان یک مرکز کشتیرانی و صنعتی احیا شد. جمعیت آرهوز در سال ۲۰۰۵ بیش از ۲۲۲۰۰۰ نفر برآورد شده است.

اودنزه (Odense) شهری در جنوب دانمارک و مرکز ایالت فین (Fyn)، و نیز بخشی از جزیره فین است. این شهر یک مرکز بزرگ تجاری و ترابری است که به وسیله کانال آبی عمیق با شاخابه اودنزه در ارتباط است. صنایع اصلی اودنزه ماشین آلات، محصولات فلزی، موتور وسایل نقلیه، شیشه، محصولات غذایی و منسوجات هستند. این شهر که قدمت آن به قرن دهم بازمی گردد، دارای نقاطی دیدنی مانند کلیسای جامع قرن سیزدهمی سنت کانوته (St.Canute)، بهترین نمونه معماری گوتیک در دانمارک است. نیز کلیسای قرن دوازدهمی بانوی ما (Our Lady) را می توان به آن افزود. اودنزه زادگاه نویسنده دانمارکی، هاسن کریستین آندرسن است. جمعیت این شهر در سال ۲۰۰۳ بیش از ۱۴۵۰۰۰ برآورد شده است.

آلبورگ (Alborg) دیگر شهر مهم دانمارک، بندر و مرکز ایالت نوردیلند (Nordjylland) است. این شهر در شمال شرقی شبه جزیره یوتلند بر روی ساحل جنوبی لیم فیوردن (Limfjorden) نزدیک آرهوز قرار دارد. محصولات عمده آن عبارتند از سیمان، تنباکو و نوشیدنی. این شهر که در قرن یازدهم بنا شده، تا قرن شانزدهم جزو قلمرو اسقفی بود. نزدیک آلبورگ، پارک ملی ربیلد باکر (Rebild Bakker) قرار دارد که یادبودی از دوران دوستی دانمارک و آمریکا به شمار می رود و در سال ۱۹۱۲ ساخته شد. جمعیت آلبورگ در سال ۲۰۰۳ بیش از ۱۲۱۰۰۰ نفر برآورد شده است.

منبع: دایره المعارف اینکارتا ۲۰۰۹.