۱۸۷۰-۱۹۴۷
Clark Wissler
نوشته‌های مرتبط
ویسلر در سال ۱۸۷۹۰ در وین (Wayne) در ایالت ایندیانا به دنیا آمد و در سال های ۱۸۸۷ تا ۱۸۹۲ معلم بود. او سپس در دانشگاه ایندیانا مدرک کارشناسی خود را گرفت و به عنوان مربی در رشته روان شناسی در دانشگاه اوهایو استخدام شد. ویسلر در سال ۱۸۹۹ کارشناسی ارشد خود را در دانشگاه ایندیانا اخذ کرد و سپس در دانشگاه کلمبیا برای دکترا ثبت نام کرد و استادیار شد. وی در سال ۱۹۰۱ مدرک خود را در رشته روان شناسی گرفت و در این هنگام بود که به کلاس های انسان شاسی فرانتس بوآس علاقمند شد و از سال ۱۹۰۲ به موزه تاریخ طبیعی آمریکا پیوست و زیر هدایت پوتنام(Putnam) و بوآس کار کرد . او از سال ۱۹۰۶ جانشین بوآس به عنوان مدیر موزه شد.
یسلر در فاصله سال های ۱۹۰۳ و ۱۹۰۹ مربی و سپس استادیار انسان شناسی در دانشگاه کلمبیا بود اما سپس با بوآس اختلاف پیدا کرد. وی در سال ۱۹۲۴ در گروه روان شناسی دانشگاه ییل تدریس کرد و سپس به سمت استادی انسان شناسی در این دانشگاه در سال ۱۹۳۱ ، که گروه انسان شناسی در آن افتتاح شده بود، رسید. ویسلر، سمت های مهمی همچون مشاور بنیاد کارنگی (Carnegie) ، رئیس انجمن انسان شناسی آمریکا و رئیس فرهنگستان علوم تیویورک را برعهده داشت. او از سال ۱۹۰۲، مطالعه خود را بر بلک فوت ها(Blackfoot) و سیو ها(Sioux) و داکوتاها(Dakota) و سپس بر سایر سرخپوستان آغاز کرد.
ویسلر در میان انسا شناسان بیشترین سهم را در گسترش مکتب اشاعه گرایی در ایالات متحده داشته است. در دوره ای که بوآس روش تطور گرایی را در ارائه موزه نگارانه از میان برداشت ، وی با مفهوم «پهنه فرهنگی» (Cultural Area ) خود دست به نوآوری زد و آن را در اثرش «سرخپوست آمریکایی، درآمدی بر انسان شناسی دنیای نو» (۱۹۱۷) (The American Indian, An Introduction to the Anthropology of the New World) پیاده کرد. در سال ۱۹۱۴ او اثر خود : «تاثیر اسب بر توسعه فرهنگ دشت» (The Influence of Horse in the Development of the Plain Culture ) (AA, vol. 16:1-25) را منتشر کرد، مقاله مهمی که در آن نشان داد که چگونه ورود اسب به قاره آمریکا، سازمان اجتماعی را به حدی تغییر داد که شیوه مسکونی مادر مکان، به شیوه مسکونی پدر مکان تبدیل شد. ویسلر همچنین مفاهیم «پهنه زمانی» (Age Area) و اشاعه متحد المرکز(که آن را از کروبر به امانت گرفته بود) را وارد انسان شناسی کرد. بنابر نظر ویسلر ویژگی های فرهنگی با حرکت از یک مرکز و با سرعتی پیوسته اشاعه می یابند و بنابراین ویژگی های موجود در پیرامون یک پهنه قدیمی ترین ویژگی ها هستند. گسترش در فضا در برخی از ویژگی ها به نظر او با سطوح عمق زمانی انطباق دارد. یکی از انتقادهایی که به این نظریه شده است این است که امکان نوآوری های ورودی از پیرامون را از میان می برد.
ویسلر جدولی از ۹ زیر شاخه ترکیبی پیشنهاد می کرد که امکان می داد تمام فرهنگ های جهان را توصیف کرد. این فکر به شکلی پیش رفته تر به وسیله مورداک پی گرفته شد تا پرونده های پهنه ای روابط انسانی (Human Relations Area Files) را تدوین کند. ویسلر علاوه بر تعداد بسیار زیادی مقاله، دو کتاب درسی «درآمد» بسیار مهم درباره انسان شناسی نیز نوشت: در سال ۱۹۲۳ کتاب «انسان و فرهنگ» (Man and Culture) (نیویورک) و در سال ۱۹۲۹ کتاب «درآمدی بر انسان شناسی اجتماعی» (An Introduction to social Anthropology) (نیویورک) . به این نکته نیز اشاره کنیم که مقدمه کتاب معروف میدل تاون (Middletown) اثر ر. و ه. لیند (R. & H. Lynds) (1929) به قلم ویسلر است. افزون بر این ویسلر بود که ورود مارگارت مید را به موزه تاریخ طبیعی تسهیل کرد و لاوی (Lowie) را به سوی نخستین زمین تحقیقش هدایت کرد.
کتابنامه:
North American Indians of the Plain, New York; AMNHP, 1913, “Societies and dance associations of the Blackfoot Indians”, Anthropological Papers, AMNHP, vol. 11, 359-460.
A. Kroeber, 1931, “The Culture-areas and age-area concepts of C. Wissler”, in S.A. Rice, ed. Methods in Social Sciences: A Case Book, Chicago, G.P. Murdock, 1950, “Clark Wissler”, AA., Vol.50: 292-304; R. Lowie, 1951, “C. Wissler”, AA., vol. 51: 527-528, S.A. Freed, 1983, “C. Wissler and the development in the United States”, AA. vol. 85:800-825, S.A. Freed, R.S. Freed, 1991, “Wissler”, in, C. Winter, p. 763-766.