چرا دانشگاه های آمریکا به نارنجک انداز مجهز می شوند؟( نئولیبرالیسم و آموزش عالی )

فرنک کاریوریس [۱] برگران عاطفه اولیایی

تجهیزنیرو های پلیس دانشگاه های سراسر ایالات متحده به تسلیحات نظامی و در نتیجه اتصال کامل نهاد های آموزشی به مجتمع های نظامی-ـ صنعتی، پیامی است شوم به جنبش های اعتراضی دانشجویان سراسر کشور.

طی ماه اوت، دادستان کل، جف سشن در گردهم آیی سازمان های پلیس اعلام کرد که طبق برنامه ۱۰۳۳، سازمان های پلیس، از جمله ادارات پلیس دانشگاه، به تجهیز اتنظامی مجهز خواهند شد.

برنامه ۱۰۳۳ که از دهه ۱۹۹۰ آغاز شده بود،‌دوسالپیش توسط اوباما متوقف شد. بخشی از هدف اصلی برنامه،‌ “اجرای قوانین فدرال و ایالتی درمبارزه با مواد مخدر” بود.همانطور که می دانیم، “جنگ علیه مواد مخدر” مفتصحانه شکست خورده است.

در حال حاضر، حداقل ۱۱۷ موسسه آموزشی مسلح و دارای زره پوش هستند … و چنین است وضعیت آموزش عالی در ایالات متحده.

جین روز شاو، معاون رئیس و معاون امور دانشجویی دانشگاه فلوریدا، به “کرونیکل آموزش عالی” گفت: ‌«به نظر من، این برنامه صرفه جویی در هزینه و به نفع مالیات دهندگان است.»
در عین حال، مایکل کووالز، استاد دانشکده حقوق و مقام عالیرتبه دانشگاه ایالتی فورت ولی ابراز داشت« اگر اجرای برنامه ۱۰۳۳ کماکان ادامه یابد، دلیلی برای عدم دریافت تجهیزات کهنه ارتشی وجود ندارد. آماده بودن بهتر از غافلگیر شدن است.» اگر نگوئیم وحشت، لااقل پلشتی جوهر این توجیه همان منطق «چرا که نه ؟» است.
دانشگاه ها چه دریافت می کنند؟
فهرست تجیزات منتقل شده شامل اقلامی از مواد لازم برای پانسمان گرفته تا وانت است. دانشگاه میلواکی ( در ویسکانسین) ابزاری برای رفع نیاز های تعمیراتی ساختمان و یا سازماندهی غذا در رستوران دریافت کرد. البته هیچ کس با چنین انتقالی مسأله ای ندارد ، اما در طیف دیگر این فهرست به زره پوش برمی خوریم.
به عنوان بخشی از این برنامه، در مجموع ۹ وسیله نقلیه زره پوش در سراسر ایالات متحده، منقل شده و بعضی از آنها با استفاده ازوانت های زره پوش و “وبرخی دیگر با وسایل نقلیه ضد مین” به نام MRAPS مجهزند که برای جنگ عراق و افغانستان ساخته شده بودند. دستگاه های انفجاری دست ساز بر این وانت ها کارساز نیست. اسلحه و مهماتی مانند هفت تیر، تفنگ، ( M 16) نیز در دانشگاه های در سراسر کشور توزیع شد.
‌دانشگاه فلوریدا یکی از دریافت کنندگان کامیون زره پوشبود، و نازنجک انداز هم به مدرسه عالی هیندز و دانشگاه فلوریدا ی مرکزی رسید. طبق گزارش ۲۰۱۴، تعداد ۹۳۰ تفنگ به ۸۷ دانشگاه های مختلف سپرده شده است.
مسلح کردن دانشگاه ها در سراسر ایالات متحده به تسلیحات نظامی، به منظور آماده سازی دانشگاه ها برای ایفای نقش نظارت پلیسی بر پیرامونو خارج از دانشگاه است. این نقشدر قالب برنامه حفظ «امنیت عمومی» اجرا می شود، برنامه ای که در ابتدا برای مبارزه با بد مستی در دانشگاه ها شروع شده بود.
در عرض ۲۰‌ـ ۳۰ سال گذشته، دانشگاه ها بیش از پیش از نیروی پلیس برای کنترل زندگی در محدوده دانشگاه ها استفاده کرده اند و هم اکنون تسلیحات نظامی در اختیار این نهادهای پلیسی قرار می گیرد. نگرانی در باره مسلح کردن پلیس دانشگاه ها با توجه به این که نیروی پلیس دانشگاه هاخصوصی است و در نتیجه مورد بازرسی بسیار ضعیف تر قرار گرفته و حساب چندانی پس نمی دهند، بسیار نگران کننده است. به عنوان مثال، پلیس دانشگاه شیکاگو که خصوصی است، از قدرت پلیس دولتی برخوردار است اما محدود به مسؤلیت قانونی پلیس شخصی. موضوع بسیار مهم روشن نبودن نحوه و روند کنترل این پلیس های شخصی است.
برقراری مجدد برنامه ۱۰۳۳
ترامپ و سشن طی مبارزات انتخاباتی، اعلام کردند که انتقال این تسلیحات به ادارات پلیس سراسر ایالات متحده ضروری است و قول تسریع روند آن را دادند. سشن اعلام کردکه « امنیت عمومی را فدای دغدغه های سطحی نخواهیم کرد… امروز رئیس جمهور فرمانی اجرایی امضا خواهد کرد و یدین شکل ضمانت می کنیم که پلیس هر چه زود تر مهمات لازم را دریافت کند تا تبه کاری، خشونت و بی قانونی، هنجار جدید نشود، و در عین حال به نفع مالیات دهندگان نیز صرفه جویی خوهیم کرد.»
افزایش نیروی پلیس به منظور پس زدن مقاومت دانشجویان بوده و سدی بر سر راه ارتباط درونی و برونی اجتماعات دانشگاهی خواهد شد. توجیه آن با صرفه جویی مالی، سرپوشی است که تأثیرات منفی آن بر زندگی دانشجویی و اجتماعات پیرامون آن خواهد گذاشت. پلیس زدگی دانشگاه ها نگران کننده است و نتیجه و نیز دلیل افزایش بیکاری و به پلیس زدگی کل جامعه منتهی می شود/شده است. در این مقطع زمانی،نظام اقتصادی نه تنها (مانند معمول) نیروی کار افزون بر احتیاج بلکه بیش از هر زمان دیگر، نیروی کاری صرف نظرکردنی ایجاد کرده است. ایالات متحده از بخش بزرگی از این نیروی کار توقع دارد که سالیانه با پرداخت ده ها هزار دلار در دانشگاه ها تحصیل کنند. متوسط وام دانشجویی در فارغ التحصیلی از برنامه لیسانس به ۳۱۱۷۲ دلار می رسد.
قابل تعجب نیست که اکثر این تسلیحات به فقیر ترین ایالات فرستاده شده اند. فقر، افزون بر تسلیحات نظامی نتیجه ای جز فاجعه ندارد .این تسحلیات نه تنها برای کنترل دانشجویان، بلکه برای فاصله انداختن بین دانشگاه و جامعه به کار می رود. این امر به خصوص برای بنا های چند میلیون دلاری دانشگاه های همسایه محلات فقیر نشین صحت دارد.
صحن دانشگاه ها به مثابه محدوده پلیس

عجب است که آمریکائیان از این روند نظامی شدن دانشگاه ها و حمایت اولیای امور آموزش عالی از آن و حمله و چماق کشی علیه جوانان ۱۷ تا ۲۲ ساله مان، ، خشمگین نیستند. هانری ژیرو، در کتابش، دانشگاه در زنجیر: رودرویی با مجتمع های صنعتعی ارتشی ـ دانشگاهی،‌این تغییرات را در آموزش عالی مورد بررسی قرار داده است. انتقال تسلیحات نظامی به دانشگاه ها، رابطه دو نهاد دانشگاهی و نظامی را هر چه بیشتر نزدیک می کند و با این نزدیکی،‌ دانشگاه ها به نحوی مستقیم تر و آشکارتر، بازوی مسلح کنترل دولتی می شوند. ادامه برنامه ۱۰۳۳، با توجیه صرفه جویی، راهی برای وازد ساختن ارتش یه دانشگاه ها و مقابله مستقیم با مبارزین است.
ورود ارتش به دانشگاه ها، درسی است دست اول از سیاست نئولیبرال برای دانشجویان.

[۱]FRANK G. KARIORIS

فرنک کاریوریس استاد یار رشته جامعه شناسی و مدیر مرکز مطالعات جنسیت در دانشگاه آمریکایی آسیاد مرکزی در بیشکک، قرقیزستان است. مطالعات وی در رشته های آموزش عالی، و جنسیت می باشد. ایمیل وی عبارت است از:

karioris_f@auca.kg

http://www.truth-out.org/news/item/41917-why-are-us-universities-arming-themselves-with-grenade-launchers

*****************
این مطلب بخشی از کتابی است که به زودی از طرف انتشارات انسان شناسی و فرهنگ منتشر خواهد شد. نقل قول و هر گونه انتشار این مطلب بدون اجازه کتبی و رسمی
موسسه انسان شناسی و فرهنگ ممنوع و قابل پیگرد قانونی است. متن منتشر شده برای جلوگیری از تقلب های احتمالی فاقد منابع درونی بوده و بخش هایی از متن اصلی در آن خذف شده است یا بدون آنکه به اثر خدشه ای وارد شود تغییر کرده اند. متن نهایی و کامل در شکل کتاب منتشر خواهد شد.