پرفسور فضل‌الله رضا دانشمند پرآوازۀ گیلانی و رییس پیشین دانشگاه تهران در ۱۰۵ سالگی و در اُتاوای کانادا چشم از جهان فرو بست.
هر چند پرفسور رضا در خارج از ایران زندگی می‌کرد، اما خوشبختانه ارتباط او با داخل برقرار بود و چند سال قبل مراسم باشکوهی به مناسبت ۱۰۰ ساله شدن پرفسور رضا در دانشکدۀ فنی دانشگاه تهران برگزار شد.
فضل‌الله رضا (زادهٔ ۱۰ دی ۱۲۹۳ خورشیدی در رشت) مهندس برق، استاد دانشگاه، چهره ماندگار و رئیس اسبق دانشگاه تهران، دومین رییس دانشگاه صنعتی شریف بود. او مدتی سفیر سابق ایران در یونسکو هم بود. عنایت‌الله رضا (۱۳۸۹–۱۲۹۹) برادر کوچک‌تر او بود.
فضل‌الله رضا در زمرهٔ اولین دورهٔ فارغ‌التحصیلان دانشکدهٔ فنی دانشگاه تهران در ۱۳۱۷ بود. در سال ۱۳۲۴ مدرک فوق لیسانس را از دانشگاه کلمبیا در آمریکا و دکترای خود را در رشتهٔ مهندسی برق از دانشگاه پلی‌تکنیک نیویورک دریافت کرد. وی پس از دکتر محمدعلی مجتهدی، دومین رئیس دانشگاه صنعتی شریف بود.رضا، طی سال‌های ۱۳۲۹ تا ۱۳۳۴ عضو گروه مهندسی برق دانشکده مهندسی دانشگاه کاتولیک آمریکا و سپس دانشگاهMIT در بوستون آمریکا بود. این دانشمند ایرانی در سال ۱۹۶۵ به‌دلیل مشارکت در نظریه شبکه و اطلاعات، به‌عنوان عضو پیوسته مادام‌العمر IEEE برگزیده شد. او همچنین عضو پیوسته AAAS و عضو افتخاری فرهنگستان زبان و ادب فارسی بود.وی از سال ۱۳۵۷ تاکنون استاد دانشگاه‌های کنکوردیا در مونترئال در کبک کانادا و دانشگاه مک‌گیل مونترئال بوده است و در سمت‌های استاد افتخاری دانشگاه تربیت مدرس، رئیس انجمن علمی ایرانیان در آمریکای شمالی، رئیس گسترش زبان و ادب فارسی و مشاور و همکار فعال موسسات علمی و ادبی فراوانی مشغول به فعالیت بوده‌است.
پرفسور رضا به عنوان یکی از پایه‌گذاران نظریه اطلاعات و مخابرات در جهان شناخته می‌شد؛ زیرا تحقیقات گسترده‌ای در زمینه ارسال حداکثر اطلاعات در کانال‌های مخابراتی نویزدار، نظریه اطلاعات و فرایندهای تصادفی، سیستم‌های خطی آنالیز عمومی، نظریه سیستم‌ها و مدارها، نظریه کنترل سیستم‌های پویا، فضاهای خطی، انتقال و تلفات انرژی در شبکه‌های n دهانه‌ای انجام داده‌است. از او بیش از ۱۰۰ مقاله علمی به زبان‌های انگلیسی و فرانسه در مجلات و کنفرانس‌های معتبر خارجی و بیش از ۵۰ مقاله ادبی و فرهنگی به زبان فارسی در نشریات خارجی و داخلی منتشر شده است.
انسان‌شناسی و فرهنگ درگذشت ایشان را تسلیت می‌گوید.
مطلب بازنشر از کانال مطالعات ایرانی-گیلان‌شناسی است.