[مجموعه عکس]: قرنطینه (۴)

کرونا به سبب وسعت و گستردگی درگیری می‌تواند تا سالیان پیش رو سوژه‌های نابی برای اهالی فرهنگ و هنر اعم از ادبیات، شعر، سینما و نمایش، عکاسی، موسیقی و غیره تولید کند. به نظر می‌رسد گستره این سوژه‌ها میل به بی‌نهایت دارد، از یک سو تقریبا بیشتر فرهنگ‌ها و کشورهای کره زمین را گرفتار کرده و از سوی دیگر مرزبندی‌های تصنعی بشری را به هم ریخته و فرهنگ‌های مختلف هر یک با ویژگی‌های خاص خود با این پدیده روبرو شدند. این یادداشت و چندین یادداشت بعدی که در روزهای پیش رو منتشر می‌شوند به همت آزاده مالکی دبیر عکاسی در هنرستانی در یکی از شهرهای استان تهران و توسط دانش‌آموزان با محوریت قرنطینه خانگی ناشی از شیوع وسیع کرونا ویروس عکسبرداری شده است. هر مجموعه یک یادداشت هم دارد که توسط خود عکاس نگاشته شده است. بقیه این مجموعه را با برچسب «مجموعه قرنطینه» می‌توانید در سایت پس از انتشار پیدا کنید.

شماره چهارم این مجموعه را با هم ببینیم:

از زمانی که به یاد دارم، هروقت که دلگیری‌ام از اطرافیانم زیاد می‌شد به کنجی از اتاق پناه می‌بردم و به اشیاء اطرافم خیره می‌شدم. تصویرهای جدید و جالبی که تا کنون قادر به دیدنش نبودم را کشف می‌کردم، از چیزهایی که هر روز پیش چشمم بود و توجهی به آنها نداشتم. این تجربه را دوست داشتم. مثلا اگر قرار بود یک ساعت کنج اتاق بنشینم و برای خود خلوت کنم؛ این دیدگاه مرا وادار می‌کرد سه ساعت یک گوشه بنشینم و فقط به اطراف نگاه کنم؛ دقیقا مثل کسی که شوکه شده باشد. و اما در ساعت سوم خلوت خود به ناگاه دوربین به دست می‌شوم و تمام تصاویری که برای اولین بار در این سه ساعت از اتاقم کشف کردم را به ثبت می‌رسانم.
دوران قرنطینه زمان مناسبی برای کشف اشیاء پیرامونم بود. حالا می‌خواهم شمارا نیز با عکسهایم به فکرکردن و نگاه کردن وادارم. دقت کنید: نگاه کردن.