فمنیسم در صحنه پر زرق و برق برای آن عده کمی است که استطاعت دارند

مردیالاری

ایوان رابرتز

نه هر کسی در نسل پخته قادر به پرداخت هزینه بودن تمام وقت در خانه خواهد بود.

یکشنبه ۵ جون ۲۰۱۶

مترجم : رویا صمیمی

در دوران جنگ سال ۱۹۴۲ تبلیغ پودر لباسشویی رینزو ، در تصویر تبلیغاتی مجله پست ، با ادعای خانم ادنا اسمیت Edna Smith)) از میدلند ، (Midlands) ” بمب ورزش ها ” و بیشتر در کنار آن است . آن را برجسته سازی کرد.” همچنین نگهدارنده پرچین ضبط مدل زن خانه دار است (Holder of Riveting Record is also Model Housewife)…تمام شستشوی خودش را انجام می دهد ” . خانم اسمیت به پرچ کردن بالهای یک هواپیما کمک کرد . اما مهمتر از آن ، او یک مهندس نابغه وطنی است ، زنیت او در دنیای مردانه بی خطر است . زیرا قدرت واقعی او ساخت وطن است . او می داند، آگهی به ما می گوید ،” لباس ها در عرض ۱۲ دقیقه خیس خوردن در مخلوطی از آب گرم و رینزو تمیز خواهد شد . ”

خانه داری بطور معمول در رواج است . در سالهای جنگ ، جایگاه سنتی مردان بود .، مادامی که شوهران ، برادران ، پسران برای جنگ در جاهای دورافتاده خارج شده بودند توسط زنان گرفته شده سینما ، مجلات ، آگهی های تبلیغاتی ، هرچند ، همیشه آماده یادآوری به زنان در کارخانه ها و کارگاه ها بودند تا از عواقب وحشتناکی که اگر آنان ” طبیعت ” غرایز مادرانه خود را رها کنند و زنانگی شان را از دست بدهند چه خواهد شد . زنان در مشاغل با دستمزد باید بطور موقت سرگردان شدند از سوی دیگر مردن صفت شدن چه سودی داشت ؟

هفته گذشته ، ما گفتیم زنان ، خواهرانه مغبون شدند ، یکبار دیگر در حال عقب نشینی و خروج از قلمرو شغلی و بازگشت به خانه و منزل شدند زیرا ” کارکردن مطمئنا به همان میزان که تصور می کردند سرگرم کننده نبود.” سینک آشپزخانه ، اسفنج ساخت ویکتوریا (Victoria) و ۴ ساعت اتو کردن ، حالا به عنوان ” یک قلمرو قدرتمند زنانه زندگی در خانه به عنوان نشان فمنیستی دیده می شدو حتی ” سکسی تر ” ازاوقات پر هیجانی که خانم ادنا اسمیت یکبار با پاکت رینزو تجربه کرده بودند .

مگی اندرو (Maggie Andrews)، استاد تاریخ فرهنگی در دانشگاه ورچستر (Worcester)، به حاضران در فستیوال هی (Hay) گفت که ” یک تغییر فرهنگی ” وجود دارد . نسل جدید فمنیست تحقق کمال در خانه را دوباره کشف کرده و به ” وحشت موجود در جامعه ” پشت کرده اند .، که احتمالا نه فقط شامل شغل بارگزاری در گلدمن ساکس (Goldman Sachs ) بلکه حتی با ساعات کاری تا هوای نیمه روشن شب در تسکو (Tesco) احتمالا نمی تواند استطاعت پرداخت وجه یک جفت پرده را داشته باشند . شواهد این تغییر فرهنگی ، ظاهرا ، در محبوبیت شوهای تلویزیون مانند ” پخت خاموش بریتانیای بزرگ (The Great British Bake Off) دیده می شود . رئیس کل دوخت زنبوری بریتانیای بزرگ (MasterChef and The Great British Sewing Bee)– یقینا لذات بصری قطعا نیابتی هستند نه کتابچه راهنما برای زندگی روزانه ؟

پورفسور اندروز (Andrews) یک فوریت برای دگرگون کردن فمنیسم در هنر و صنایع دستی دارد در سال ۱۹۹۷ ، وی تاریخ موسسات زنان Women,s Institute) در سالهای ۱۹۱۵-۱۹۶۰ را نوشت ، که چهره قابل قبول فمنیسم ( The Acceptable Face of Feminism) نامیده می شود ، سال قبل به منظور جشن صد مین سالگرد ( انستیتوی زنان ) WI مجددا چاپ شد. . پورفسور اندرو توضیح داد او می خواهد ” مربا و اورشلیم (jam and Jerusalem )” در تصویر WI را به چالش بکشد و فمنیسم آنچنان دوباره تعریف کند که ” زنان بتوانند، از طریق فرهنگ های زنانه جایگزین و نظام های ارزشی جایگزین ، ارزش کم کار خانگی “را به چالش بکشند .در زمانی و وقتی که نئو لیبرالیسم موفق شده ااست قیمت بازاری را تقریبا به تمام جنبه های زندگی تعمیم دهد ، ارزش کارخانگی و مراقبت بطور تکان دهنده ای پایین مانده است . زنان دریافتند . با ” تبادل فرهنگی زنان ” نیازی به افزایش قیمت نیست .

موسسه زنان که در سال ۱۸۹۷ به منظور بهبود دستمزد زنان روستایی در کانادا تاسیس شد می تواند ادعای پوشش فمنیستی داشته باشد . در انگلستان از سال ۱۹۱۵ مبارزه در مسایلی که مشمول پرداخت هزینه های بیمار برای زنان خانه دار است شروع شد. اخیرا ، این موجب برابری دستمزد وبدی آب و هوا شده است . در طول سالها ، WI طبقه متوسط جامعه بوده است . و در اینجا ما به هسته تلاش پورفسور اندروز برای قرار دادن فمنیسم در صحنه ای پر زرق و برق پی می بریم .اگر احیای معروف زندگی در خانه او وجود دارد ، این خیلی به خاطر جنسیت نیست بلکه در مورد طبقه اجتماعی است : طبقه تحصیل کرده ،زنان که قبلا دستمزد زیادی به آنان پرداخت می شد ، خسته از مبارزه چهارچوب های شغلی ، کودکان و عدم انعطاف کارفرمایان که از اجازه کاهش ساعت کار امتناع می کردند .

مسلما بسیاری از ملکه های وطنی در ابتدا مشاغلشان را بدلیل ناسازگاری در محل کار غیر داوطلبانه رها کردند. یکبار که آنان دوره های سوشی و پیلاتس را امضا کردند ، همه آنها از بیرون از چهاردیواری خانه لذت بردند ،با کمک دستمزد و زن پاکیزه ، بعدا آنها نمی توانند دعای زندگی خانوادگی را بقدر کافی بلند بخوانند . این تمرین انتخاب نسبت – مثل بعضی زنان خانه دار تمام وقت، زنان و مردانی ، که اغلب ازمشکل اقتصادی دارند – انجام دادند – اما یشرفتی نکردند.

بر طبق مجمع جهانی اقتصاد ، در سال ۲۰۱۴ ، به مدت ۸ سال ، انگلستان از رتبه نهم به مکان ۲۶ام در برابری جنسیتی در کشورهای پیشرو تنزل کرده است ، یک سوم یا بیش از دو میلیون مادران بریتانیایی نان آور خانواده هایشان هستند ، یعنی اکثریت کم در آمد ها. موسسه خیریه، کار خانوادگی (Working Family) ، در نظر سنجی خود زندگی خانوادگی در سال ۲۰۱۶ خانوادگی می گوید ،هزاره والدین سنین ۱۶ تا ۳۵ ساله بیشتر تمایل به کار تمام وقت و مراقبت مشترک هستند . مادران با شریک زندگی و یک کودک بیشتر تمایل به کار تمام وقت دارند تا یک دهه قبل . شواهد ” تغییر فرهنگی ” در زندگی خانوادگی ، بجز بقولی، در میان مرفهان به سختی قابل دریافت است .

در سال ۱۹۹۷ با مرور کتاب پورفسور اندروز ، سارا ریگبی (Sara Rigby) مادر بزرگش را صدا زد و به او گفت که در سن ۱۶ سالگی او می خواهد در دانشگاه به آموختن علوم بپردازد . معلم او گفت ، او نباید به دختران ریاضی ، فیزیک ، یا شیمی تدریس کند ، فقط هنر . این در سال ۱۹۳۲ بود . استفانی کونتر ، در راهی ما هر گز نبوده اینم ، در مورد خودکشی سوء مصرف الکل ، و خشونت که بخشی از خانواده در سال ۱۹۵۰ بوده است ، بخوبی پنهان شده است . در سال ۱۹۵۷ ، رگ اسمیت (Reg Smythe) ، اولین کارتون طبقه کارگری اندی کپ (Andy Capp ) را کشید. . این نشان می داد همسر اندی کپ ،فلو (Flo) ،در کف آشپزخانه پهن شده ، ومیز برگشته ، و ظروف شکسته. کپ شیهه کشان گفت : ” به اون اینجوری نگاه کن ” . ” من مردی نا شاد هستم و اینجوری در مورد آن به تو اشاره می کند.” ، امروزه خانه تغییر کرده است . اگرچه این برای بعضی کافی نیست و این مربوط به فمنیسم است .

مادامی که زندگی در خانه می تواند پاداش داشته باشد ، اگر انتخاب اجباری باشد این می تواند مثل زندان باشد . بهر حال هفته قبل صف غیر قابل اجتناب فمنیسم دهه ۱۹۶۰ ظاهر شد ، نگرانی ها در مورد پایین آوردن ماری گلدشان( Marigols) تا حد تلفظ ” میا کلپا (mea culpa) ” و پیچیدن خانه در نوستالژی کت کیدسون (Cath Kidston) وجود داشت. خواهرانی که باور داشتند مشاغلشان مهم است در حال حاضر می گویند حوله هم به همان میزان کار انجام می دهد. ” بل مونی (Bel Mooney ) در روزنامه دیلی میل (Daily Mail) هفته قبل نوشت : ” آنچه که فمنیسم های نسل من از سمت چپ معادله ای که عشق بود _ که کشمکش خانودگی است .

بسیاری از فمنیست های دهه ۱۹۶۰ به عنوان دستیاران خانگی مادران کوچک مطرح شده بودند. آنها محتاطانه مادر شدند زیرا در حالی که گزینه های آنان کاهش یافته بود، وابستگی افزایش پیدا کرده و به مشاغل پایان دادند . آن تغییر کرده است . این فمنیست ها هستند که باسختی برای کارهای قابل انعطاف می جنگند . حقوق والدین و حمایت بیشتر از مشاغل را ارتقا دادند . عشق نقش زیادی در این میانه داشت.خانه لذت بی حدی را ارائه می کند ، هر چند لذت بخش است ، اما آنچنان که تعدادی از فمنیست ها خواهند گفت ، نه به قیمت حقوق اولیه انسانی هر شخصی .

این مطلب در چارچوب کارگاه تخصی ترجمه منتشر می شود