جبار رحمانی و یاسمن فرحزاد در مقاله سفره‌های نذری در تهران: عاملیت زنانه در جماعت آیینی به بررسی نسبت سفره‌های زنانه با ساختارهای اجتماعی مسلط و مقوله عاملیت زنانه در شهر تهران پرداخته‌اند. مقاله در ویژه‌نامه انسان‌شناسی شهر تهران؛ نشریه پژوهش‌های انسان‌شناسی ایران به چاپ رسیده است.
چکیده مقاله
نوشته‌های مرتبط
سفره‌های نذری، گونه‌ای از آیین‌های اسلامی- ایرانی است که صرفاً در میان زنان و توسط آنها و عموماً در فضاهای خانگی و در برخی موارد خاص نیز در مسجد، حسینیه، و امامزاده‌ها برگزار می‌شدند. سفره‌های نذری، بنا بر یک نذر توسط کسی که بانی نامیده می‌شود شروع و توسط جماعت آیینی اجرایی می‌شوند. آنچه اهمیت دارد مسئله محوری نسبت این سفره‌ها با ساختارهای اجتماعی مسلط و مقوله عاملیت زنانه است. برای پاسخ دادن به این مسئله، به روش مردم‌نگاری، برساخت اجتماعی گونه خاصی از آیین‌های زنانه به نام سفره نذری در تهران بررسی خواهد شد. پروبلماتیک اصلی این مقاله، چگونگی تجلی عاملیت زنان در زمینه این جماعت آیینی است. اجتماع آیینی زنانه در سفره‌های نذری، شبکه‌ای از پیوندهای اجتماعی را ایجاد می‌کند که در حل بحران‌ها و مسائل زندگی زنان نقش بسیاری دارد. این سفره‌ها علاوه بر ایجاد فضایی برای دین‌ورزی زنان بالأخص در منطق نذر، در فضای اجتماعی قبل و بعد آیین، امکان‌هایی را برای حل و انجام موضوعات دیگری در زندگی زنان ایجاد میکنند. از خلال منطق جمعی این آیین‌ها، عاملیت زنانه در سه مدل فردی، واسطه‌ای و جمعی در بستر اجتماع آیینی شکل گرفته و عمل می‌کند.
کلید واژگان: آیین زنانه، تهران، سفره نذری، عاملیت زنانه، نذر.
مشخصات مقاله
رحمانی، جبار و فرحزاد، یاسمن (۱۳۹۴)، سفره‌های نذری در تهران: عاملیت زنانه در جماعت آیینی، ویژه‌نامه انسان‌شناسی شهر تهران، دوره ۵، شماره ۲، پاییز و زمستان.
متن کامل مقاله به پیوست است
Sofrey-e-Nazri-Womens-Agency-in-Ritual-Community.doc
همچنین متن کامل بر روی سایت نشریه قابل دسترسی است.
https://ijar.ut.ac.ir/article_59083.html
