گزارش موب و فوتوربست
۱ـ هلند: نظارت به جای زندان
نوشته‌های مرتبط
در سال ۲۰۰۶، تعداد زندانیان هلند به ۲۰۴۶۳ نفر می رسید و در ۲۰۱۶ عبارت بود از ۱۰۱۰۲ نفر، یعنی در عرض یک دهه، به نیم کاهش یافت. بعضی از زندان‌ها اکنون به مراکز موقت اسکان پناهندگان تبدیل شده‌اند. بازتاب این موفقیت در رسانه‌ها بسیار مثبت بوده است. اما در پس این موفقیت چه راهکردی پنهان است؟
در حالی که برخی از کشورهای همسایه با معضل جدی چگونگی مدیریت زندان‌های اغلب پرجمعیت دست و پنجه نر می‌کنند، هلند با مشکل زندان مواجه نیست. در سال ۲۰۱۶ ، این کشور تنها ۱۰۱۰۲ زندانی داشت، یعنی ۵۹ نفر زندانی به ازای هر۱۰۰۰۰۰ نفر، که در مقایسه با ۹۸ در بلژیک و ۱۱۰ در فرانسه، و۶۹۳ در ایالات متحده آماری است درخشان. (م:البته فراموش نکنیم که با گسترش روند خصوصی کردن زندان‌ها درایالات متحده، این نظام سیاست افزایش زندانی‌ها را پیش گرفته است)
زندان‌ها به مراکز پذیرش پناهندگان تبدیل شده‌اند
در مواجهه با سلول‌های خالی، هلند با مشکل یافتن استفاده جدید برای این ساختمان های بزرگ مواجه شد. بعضی از زندان‌ها، (مانند یکی در آمستردام) در سال ۲۰۱۶، بسته شد و قرار است سال دیگر آن را برای استفاده اداری شرکت‌های بزرگ آماده سازند. در مواردی دیگر، اغلب سلول‌ها به مسکن موقتی تبدیل شده یا برای کمک به تقریبا ۱۰۰۰ پناهنده مهیا می شود. این مورداستثنایی نبوده و سایر زندان‌ها نیز سرنوشت مشابهی داشته‌اند. چنین طرحی گواهی است بر سیاست تعهد به کمک به پناهندگان و تلاش برای جذب شدن آنها در جامعه .
بنابرگزارش NBC، زندان De Koepel در هارلم نیز۴۰۰ نفر پناهنده را اسکان داده است، اما پناهندگان که اغلب از عراق و سوریه فرار کرده‌اند، چندان از این امر استقبال نکرده‌اند زیرا مسکن جدید خاطرات جنگ و زندان را زنده می‌کند.
جرایم بالاتر و بیشتر ـ حکم زندان کمتر
دلیل موفقیت هلند را در خالی کردن زندان‌هایش چگونه می‌توان توضیح داد؟
فرانسه و بلژیک بیش از ظرفیت زندان‌های خود ( ۶۸۹۷۴ زندانی برای۵۹۵۶۵ مکان/ یکم ژانویه ۲۰۱۸ در فرانسه) زندانی دارند. زندان‌های پرجمعیت اغلب مبدل به مراکز آموزش جرم و جنایت برای زندانیان است، زیرا محیطی مشوق جذب آتی زندانیان فعلی در جامعه نیست.
به گفته ناظران، تفاوت‌های قابل توجه در سیاست های تنبیهی هلند شامل انعطاف‌پذیری بیشتر در مورد مواد مخدر یا اقداماتی گسترده‌تر برای بازجذب در جامعه است. دیگر ناظران معتقدند که میزان جرم در این کشور کمتر است. اما این دلایل برای توضیح روند کلی پائین بودن جرم کافی نیست. در واقع مهمتر از آن، استفاده بیشتر از روش نظارت الکترونیکی از یک طرف و صدور احکام جایگزین ، مانند جریمه یا ارائه خدمات عمومی است. به عبارت دیگر، تنها آزاد کردن ماری جوانا اثر معجزه‌آسایی درکاهش زندانیان نداشته است.
لذا بعضی از سازمان‌های غیردولتی این امر را موفقیت چندانی نمی‌دانند زیرا دلیل ارائه شده برای کاهش زندانیان را در هلند گمراه کننده دانسته و در نتیجه توضیحی برای سیاست موفقیت‌آمیز این کشور نمی‌شمرند. این سازمان‌ها آمارهای ارائه شده را نقابی برای پنهان کردن واقعیت های پیچیده‌تر و وقایع کلیدی می‌دانند: اواخر دهه ۲۰۰۰، هلند تصمیم به آزاد کردن خارجیان غیر قانونی، سپس اخراج آنها بر اساس قانون اروپا کرد. علاوه بر این، کاهش در تعداد زندانیان با بودجه مربوط بوده است. قضات تشویق به صدور حکم آزادی مشروط شده‌اند که البته بسیار ارزان‌تر از حبس کردن است و نیز بسیاری از مظنونانی که مرتکب جرایم کوچک بوده‌اند را نه نزد قاضی بلکه دادستان (که قادر به صدور احکامی غیر از حبس هستند) می فرستند. این ناظران کاهش جمعیت زندان‌ها را لزوما با کاهش جرم و جنایت مترادف نمی‌دانند.
دقیق‌تر شدن آمارها از حقیقتی شگفت‌آور پرده بر می‌دارد: تعداد محکومیت‌های زندان در هلند بالاتر از سایر نقاط اروپاست(۲۳درصد محکومیت در هلند، در مقایسه با ۱۵ درصد در بقیه قاره) ولی در عین حال، کشور شاهد افزایش شدید احکام غیربازداشتی بوده است: یعنی از۲۰۴۹۲ در سال۲۰۰۲ به ۳۸۵۰۰ در سال۲۰۰۸ . در واقع ” در حالی که جمعیت زندان در حال کاهش است، تعداد بیشتری از مردم تحت کنترل مکانیسم نظارت قرار گرفته اند.” به عبارت دیگر، در حالی که زندان‌ها تخلیه می‌شوند، تعداد افرادی که محکوم شده یا تحت نظارت قرار می‌گیرند، همچنان رشد می‌کنند.
۲ـ لوکزامبورگ: حمل و نقل همگانی رایگان برای همه
ملت کوچک اروپایی لوکزامبورگ در مرکز توجه جهانی قرار گرفته است. اخیرا لوکزامبورگ حمل و نقل همگانی را برای همه رایگان کرد. این ابتکار عمل می‌تواند ترافیک را کاهش داده و به محیط زیست نیز کمک نماید.
دسامبر ۲۰۱۸ نخست وزیر لوکزامبورگ ، زاویه بتل، برای دومین بار به نخست وزیری انتخاب شد و دولت مؤتلفه او برنامه‌ای را ارائه کرد که طبق آن لوکزامبورگ را از هر کشور دیگری در جهان متمایر می‌سازد: تا تابستان ۲۰۱۹، همه حمل و نقل عمومی در این کشور برای همگی کاملا رایگان خواهد شد.
لوکزامبورگ، با ۲۵۶۷ کیلومتر مربع و حدود ۶ میلیون نفر جمعیت ، با ۶۶۲ خودرو برای هر هزار نفر، بالاترین نرخ تملک خودردو را در اتحادیه اروپا دارد. به علاوه به دلیل مسافرت روزانه نزدیک به ۲۰۰۰۰۰ نفر که از کشور های همسایه مانند بلژیک و فرانسه برای کار به لوکزامبورگ می روند، جمعیت پایتخت در ساعات کاری پنج برابر می شود.
لوگزامبورگ با ابتکار بی‌سابقه رایگان نمودن حمل و تقل توانسته است به جنگ این مشکل برود. امید آن است که حذف هرینه‌های حمل و نقل همگانی، مردم را به جای رانندگی، تشویق به استفاده از این وسایل کند و در نتیجه نه تنها باعث کاهش ترافیک خودروهای شخصی شود، بلکه در حفظ محیط زیست و کاهش تصادفات نیز بسیار مؤثر شود. لوکزامبورگ کوچک است، بنابراین این ابتکار مطمئنا برای حل مسئله جهانی زیست محیط کافی نخواهد بود، با این حال، اگر مسافران تصمیم بگیرند پیشنهاد دولت را جدی گرفته و از خودروهای خود استفاده نکنند، دولت‌های دیگر به زودی به ارزش این تدبیر به عنوان راهکردی هم برای رفع معضل ترافیک ، هم کاهش تصادف و نیز حفظ محیط زیست خواهند تگریست.
