محمدرضا باطنی (۱۳۱۳- ۱۴۰۰)، استاد پیشین دانشگاه، زبانشناس و مترجم و فرهنگنویس برجسته شامگاه سهشنبه (۲۱ اردیبهشت) در سن هشتادوهفت سالگی پی یک بیماری درگذشت.
از آثار او در حوزه زبانشناسی میتوان به «توصیف ساختمان دستوری زبان فارسی»، «مسائل زبانشناسی نوین»، «نگاهی تازه به دستور زبان»، «چهار گفتار درباره زبان» و … اشاره کرد.
نوشتههای مرتبط
از آثارش در زمینه ترجمه نیز «زبان و زبانشناسی» رابرت هال، «زبانشناسی جدید» مانفرد بی یرویش و «درآمدی بر فلسفه» اشاره کرد. فرهنگ معاصر پویا نیز از آثار مهم اوست.
وی سال گذشته برنده جایزه موقوفات افشار نیز شده بود.
موسسه انسانشناسی و فرهنگ این فقدان بزرگ را به خانواده محترم ایشان، به تمام دانشگاهیان شریف و به اهل فرهنگ تسلیت میگوید.