انسان شناسی و فزهنگ
انسان شناسی، علمی ترین رشته علوم انسانی و انسانی ترین رشته در علوم است.

درگذشت ایمره کرتس

ایمره کرتیس، نویسنده بزرگ مجار و برنده جایزه نوبل ادبیات سال ۲۰۰۲ که شخصیتی با شهرت جهانی اما کمتر شناخته شده در ایارن بود، روز ۳۱ مارس ۲۰۱۶(۱۰ فروردین ۱۳۹۵) در سن ۸۶ سالگی درگذشت. در زیر خبر مربوط به درگذشت او از خبرگزاری مهر و شرخ خالش در ویکیپدیا را می خوانیم.

کرتیس در ویکیپدیا
https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%DB%8C%D9%85%D8%B1%D9%87_%DA%A9%D8%B1%D8%AA%D8%B3

 

مهر نیوز
http://www.mehrnews.com/news/3587906/%D8%A7%DB%8C%D9%85%D8%B1%D9%87-%DA%A9%D8%B1%D8%AA%D8%B3-%D8%A8%D8%B1%D9%86%D8%AF%D9%87-%D9%86%D9%88%D8%A8%D9%84-%D8%A7%D8%AF%D8%A8%DB%8C%D8%A7%D8%AA-%D8%AF%D8%B1%DA%AF%D8%B0%D8%B4%D8%AA

 

ایمره کرتس نویسنده مجار و برنده نوبل ادبیات سال ۲۰۰۲ در ۸۶ سالگی درگذشت.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از بوک نیوز، کرتس که سال ۱۹۲۹ در بوداپست متولد شده بود و در جنگ جهانی دوم یک سال اسارت در زندان آشویتس و اردوگاه کار اجباری بوخن والد را تجربه کرده بود، در آثارش نیز به این تجربه‌ها اشاره کرده بود.

او نخستین رمانش را سال ۱۹۷۵ با عنوان «بی سرنوشت» منتشر کرد و در این کتاب تجارب شخصی‌اش در آشویتس را روایت کرد.

«دعای کدیش برای کودکی که متولد نشد»، «گولاش، یا خورش گوشت کمونیسم» و «رمان پلیسی» از جمله آثار این نویسنده برجسته مجار است که به زبان‌های مختلف ترجمه شده‌اند.

این نویسنده برجسته مجار جایزه نوبل ادبیات ۲۰۰۲ را برای آثار منحصر به فرد و کاملا فردی‌اش که ورای هر نوع ژانر نوشته شده و همه به نوعی خاطره‌نگارانه است و بین مستند، داستان، روایت و مقاله شناور می ماند، دریافت کرده است.

وی پس از دریافت جایزه نوبل درباره خودش گفت: من نویسنده‌ای جنجالی هستم و برایم مهم نیست که جایزه نوبل دریافت کنم یا با مخالفت ناشر برای چاپ کتابم روبه‌رو شوم. در هر دو حال رمان خودم را می نویسم.

وی در آثارش شاهدی بر استبداد کمونیستی در مجارستان پس از جنگ جهانی دوم نیز هست و مجموعه آثارش را که با نام «گولاش کمونیسم» طبقه بندی و شناخته می‌شود، با همین مضمون خلق کرده است.

درباره او گفته می شود که «پرسش» را به موضوع ادبی خودش بدل کرده و رابطه بین هنر و انسانیت و فلسفه اخلاقی در موقعیت های مختلف و خاص را در قالب پرسش‌های متعدد واکاوی می‌کند.

او خود با نگاهی رادیکال به غرب، آشویتس را نقطه صفر تمدن غرب می‌نامید.

کرتس در فضایی داستانی و مستند، از زاویه تاریخی و سیاسی به تجربیاتش در دوره‌های مختلف زندگی‌اش از اسارت در آشویتس گرفته تا زندگی در مجارستان کمونیستی و بعد تبعید در برلین پرداخته است.