در ماه فوریه ۱۹۷۴ در دانشگاه لاوال کانادا، در میتینگی با حضور ۱۲۰ انسان شناس، طرح ایجاد جامعه مردم شناسی کانادا (CESCE)(Canadian Ethnology Society) ریخته شد. مدتی بعد بینانگذاران و همکاران آنان نیاز به ایجاد فضایی برای ایجاد یک انجمن انسان شناسی جدا از انجمن جامعه شناسی و انسان شناسی را احساس کردند، سازمانی برتر و حرفه ای متشکل از بسیاری از انسان شناسان کانادا که البته جامعه شناسان در آن تفوق داشتند.
به این ترتیب نهاد اولیه، هدف زیر را برای سازمان جدید تعریف کرد: مهیاسازی باشگاهی برای تبادل نظرات درمیان انسان شناسان. اهداف نهاد فوق تشویق رسمی و غیررسمی انتشار دانش از طریق یک کنفرانس سالیانه و نیز انتشارات خود، ارتقای روابط با سایر انجمن های آکادمیک و حرفه ای، گروه های بومی و دولتمردان و نیز تعمیم پژوهش و فعالیت های مردم شناختی به ایجاد درک بیشتر از عملکردهای این شاخه بود.
نوشته‌های مرتبط
اعضای بنیانگذار این مرکز، افرادی متعهد به پرورش فعالیت های مناسب انسان شناختی اجتماعی و سیاسی در کانادا بودند. آنان بر این باور بودند که انجمن حرفه ای آنان باید مایل به اتخاذ موضعی در فرایندهای مهم سیاسی و اجتماعی باشد، به خصوص فرایندهایی که به طور مستقیم بر مردم تاثیر می گذارند، مردمی که این پژوهشگران به همراه آنان فعالیت می کنند، به بیان دیگر اقوام بومی کانادا. وانگهی آنان هرگز به جدایی کامل حیطه های انسان شناختی موزه و دانشگاه معتقد نبودند، گواینکه شمار اندکی از آنان هیچ ارتباط مستقیمی با دنیای پژوهش های موزه ای انسان شناختی نداشتند.
نخستین نشریه این انجمن یک مجله دوزبانه به نام ” Le Bricoleur ” بود که در سال ۱۹۷۶ به ” Bulletin ” تغییر نام داد. این انجمن همچنین یک مجله علمی به نام ” Culture ” تاسیس کرد که نخستین جلد آن در سال ۱۹۸۱ منتشر شد. انجمن فوق در سال های نخست کار خود، اغلب میتینگ هایی مشترک با جامعه انسان شناسی کاربردی کانادا ترتیب می داد. این جامعه در سال ۱۹۸۸ نام خود را به جامعه انسان شناسی کانادا تغییر داد تا هویت خود را به طور روشن بیان و بر نقش خود به مثابه یک انجمن انسان شناختی تاکید نماید.
در سال ۱۹۹۷ جامعه انسان شناسی درباره ادغام نشریه خود با نشریه مستقل ” Anthropologica ” به چانه زنی پرداخت و در نتیجه آن نشریه جدید ” Anthropologica ” در سال ۱۹۹۸ به نشریه رسمی آن تبدیل شد. جامعه انسان شناسی کانادا به برگزاری میتینگ های سالیانه خود ادامه داد و در سال ۲۰۰۵ نیز نخستین میتینگ بین المللی خود را در مریدا (Merida) و به اتفاق دانشگاه یوکاتان (Yucatan) برگزار کرد. در سال ۲۰۰۷ نیز مجددا خواستار نام ” Culture ” برای سری جدید نشریه خود شد.
در حال حاضر جامعه انسان شناسی کانادا دارای بیش از ۵۰۰ عضو از سرتاسر این کشور و در تمام دنیاست. کنفرانس های آتی آن نیز برای اجرا در مونترال(۲۰۱۰)، سنت جان(۲۰۱۱) و ادمونتون(۲۰۱۲)در حال برنامه ریزی است.
یکی از اولویت های جامعه انسان شناسی کانادا، تلاش برای یافتن اطمینان از این نکته است که پژوهش ها، شیوه ها و تحلیل های انسان شناختی به قدر کافی در کارگروه ها مورد بازبینی های ظریف قرار گرفته باشند. از آنجا که این انجمن نماینده انسان شناسان کاناداست، با دولت فدرال این کشور، دولت های محلی و نیز آژانس های سرمایه گذار در ارتباط است تا لزوم پژوهش های بینادین در زمینه انسان شناسی و علوم اجتماعی را برای آنان روشن سازد. مسوولین این جامعه در تلاشند تا از منزوی و حاشیه ای شدن انسان شناسی جلوگیری کنند، از این رو پیوسته درصدد بیان سهم این علم در جامعه خود هستند.
نظر به بحران جهانی اقتصادی و نارسایی های اقتصادی دولت ها، سرمایه گذاری دانشگاهی در معرض خطر قرار گرفته و دانشجویان مرتبا پرسشی قدیمی را از خود می پرسند: “من به عنوان یک انسان شناس چه شغلی خواهم داشت؟” جامعه انسان شناسی کانادا بیش از هر زمان دیگر نقشی مثبت در درک این مطلب ایفا خواهد کرد که مهارت های انسان شناختی آنان چطور در کسب سابقه حرفه ای به یاریشان خواهد شتافت. به این منظور این جامعه، گسترش پایگاه انسان شناختی کانادا به کمک سایر مراکز آکادمیک را مد نظر دارد و گروه اجرایی این جامعه در حال کار بر روی تمامی شاخه های انسان شناسی است.
برای نیل به این مقصود، جامعه فوق، درصدد ایجاد روابط جدید به کمک ابزارهای اینترنتی است تا به این وسیله انسان شناسان را گردهم آورده و انتشار دانش و ارتباطات را تسهیل نماید. نیز به همکاری تنگاتنگ خود با فدراسیون انسان دوستی و علوم اجتماعی کانادا و سایر فدراسیون های داخلی و بین المللی ادامه خواهد داد.
آدرس اینترنتی جامعه انسان شناسی کانادا: http://casca.anthropologica.ca
این نوشته از مطالب سایت آرشیو انسان شناسی و فرهنگ بازنشر می شود.
