بنوآ فلوش برگردان آریا نوری
لینکداین قصد دارد دسته‌بندی جدیدی از دانشگاه‌های دنیا ارائه دهد. رده‌بندی‌ای که به گفته‌ی فیلیپ اوستر، ممکن است همه‌چیز را دست‌خوش تغییر کند. لینکداین در حال حاضر چهارصد میلیون کاربر در دنیا (ازجمله ده میلیون کاربر در فرانسه) دارد. اگر پروژه‌ی این نهاد به سرانجام برسد، بدون شک رده‌بندی سنتی دانشگاه‌های جهان (مثل رده‌بندی شانگهای، تایم هایر و فایننشال تایمز) به‌طورکلی متحول خواهد شد.
مسئولان لیندکداین در این مورد می‌گویند: «بیش از هر زمان دیگری، دانش آموزان وارد دانشگاه می‌شوند تا پس‌ازآن بتوانند کار پیدا کنند، آن‌هم کاری مناسب. به همین دلیل ایشان تمایل دارند بدانند کدام دانشگاه امکان بهتری را برای ورود به بازار کار برایشان فراهم می‌کند. ما هم دست روی همین مسئله گذاشته‌ایم.» رده‌بندی‌های سنتی دانشگاه‌ها بر اساس تعداد جایزه‌های نوبل، تعداد مقاله‌های علمی منتشرشده در طول سال و یا حقوق استادان بناشده است، این امر در حالی است که لینکداین می‌خواهد دانشگاه‌ها را بر اساس امکان کاری که پس از فارغ‌التحصیلی برای دانشجویانش فراهم می‌آورد بسنجد. این امر تحولی عملی محسوب می‌شود. به‌این‌ترتیب دانش‌آموز می دانند برای پیدا کردن شغل موردنظر خود در آینده، بهتر است وارد کدام دانشگاه شوند. برای مثال لینکداین به دانش آموزان آمریکایی که می‌خواهند وارد حوزه‌ی اقتصاد شوند، پیشنهاد می‌کند به دانشگاه پنسیلوانیا بروند. می‌خواند وارد بازار مارکتینگ انگلستان شوند؟! پس بهتر است به دانشگاه اقتصاد لندن بروند و …
معدن طلا
برای نیل به این هدف، لینکداین مسیر شغلی میلیون‌ها نفر از کاربران خود را بررسی کرده است. این اطلاعات معدن طلایی محسوب می‌شود که فقط در اختیار مسئولان این شبکه‌ی اجتماعی قرار دارد. مسئولان لینکداین با بررسی دقیق اطلاعات کاربران خود موفق شده‌اند اطلاعات بسیار مناسبی در مورد رابطه‌ی وضعیت تحصیلی ایشان باکاری که پیدا می‌کنند به دست بیاورند. از طرفی شرکت‌ها و کمپانی‌هایی که مناسب‌ترین حقوق را در حوزه‌ی کاری مشخص می‌دهند را نیز پیداکرده‌اند. به‌این‌ترتیب مسئولان این شبکه‌ی اجتماعی موفق شده‌اند به‌طور دقیق مشخص کنند هر یک از فارغ التحصیلان سابق دانشگاه‌ها، توانسته‌اند چه شغلی پیدا کنند.
ابزار جدید لینکداین که در سال ۲۰۱۴ پای به عرصه گذاشت، در حال حاضر فقط در ایالات‌متحده، انگلستان، کانادا و بخش‌های مشخص و محدودی از فرانسه فعال است. بدون شک پای ابزار جدید لینکداین خیلی سریع به فرانسه نیز بازخواهد شد چراکه در حدود هجده میلیون نفر در این کشور عضو این شبکه‌ی کاریابی هستند. این امر به لینکداین اطلاعات کافی را می‌دهد تا بتواند شبکه‌ی خود را به‌طور کامل در فرانسه نیز فعال کند. در حال حاضر هم می‌توان از ابزاری که برای پیدا کردن شرکت‌های کاری طراحی کرده در فرانسه و تعداد دیگری از کشورها استفاده کرد، البته به‌صورت محدود. البته در حاضر لینکداین تنها فهرستی از شرکت‌ها و کمپانی‌های معروف و مطرح را جمع کرده است.
فعلاً مسئله‌ی اصلی لینکداین همین است. اینکه نتوانسته همه‌ی دانشگاه‌ها، شرکت‌ها و کمپانی‌ها را در فهرست خود قرار دهد. مسئله‌ی مهم دیگری هم که مطرح می‌شود استفاده‌ی لینکداین از اطلاعاتی است که صرفاً کاربران در اختیارش می‌گذارند. اطلاعاتی که ممکن است به‌درستی مطرح نشده باشند. از طرفی تعداد بسیاری از دانشگاه‌های دنیا هنوز وارد فهرست نشده‌اند. این امر نیز سبب می‌شود رده‌بندی‌ای که لینکداین ارائه می‌دهد با شک و تردیدهای بسیاری همراه باشد و بسیاری به آن اعتماد نکنند.
یک انقلاب
توجیه لینکداین این است که رده‌بندی خود را بر پایه‌ی یک بانک اطلاعاتی عظیم بناکرده است. بسیاری عقیده دارند رده‌بندی جدید بسیار بهتر و جامع‌تر از رده‌بندی‌های سنتی است. برای مثال فایننشال تایمز در رده‌بندی خود تعداد محققان زن یک دانشگاه را هم مدنظر قرار می‌دهد، درحالی‌که این مسئله ممکن است برای بسیاری از کسانی که دنبال ورود به آن هستند هیچ اهمیتی نداشته باشد. در ضمن باید به این امر نیز توجه داشت که دانشجویان خیلی راحت می‌توانند تحقیقاتی که دانشگاه‌ها برای پذیرش دانشجوی جدید انجام می‌دهند را دور بزنند. این مسئله در حالی است که برای مدت طولانی نمی‌توان در پروفایل لینکداین خود دروغ نوشت.
رده‌بندی لینکداین اگر به‌درستی و به‌طور کامل به اجرا دربیاید، بدون شک از پتانسیل بسیار بالایی بهره‌مند خواهد بود و می‌تواند در آینده‌ای نزدیک رده‌بندی‌های سنتی را کنار بزند و تحولی عظیم در این عرصه محسوب شود. مسئولان گوگل هدف خود را کمک به خانواده‌ها و دانشجویان برای پیدا کردن شغل مناسب پس از پایان دوران تحصیل عنوان کرده‌اند.
مدارس و به‌خصوص دانشگاه‌ها هنوز به‌طور کامل از رده‌بندی جدید لینکداین استقبال نکرده و به آن به دیده‌ی تردید نگاه می‌کنند. ولی همه‌ی ایشان به‌خوبی می‌دانند که هر چه تعداد فارغ‌التحصیلانشان در شبکه‌ی کاری لینکداین بیشتر شود، شهرت دانشگاهشان هم بیشتر می‌شود. برای مثال مدیر یکی از دانشگاه‌ها در این ضمیمه می‌گوید: ما به دانشجویان خود آموزش می‌دهیم تا حضوری فعال در شبکه‌های اجتماعی داشته باشند و در مورد دانشگاهشان حرف بزنند. به‌این‌ترتیب شهرت دانشگاهمان هم بیشتر می‌شود.
هر دانشگاه برای اینکه بتواند به چشم بیاید، باید حضور فعالی در شبکه‌های اجتماعی داشته باشد، به‌خصوص شبکه‌ای مثل لینکداین. دانشجویان نسل جدید به‌طور خودکار این کار را انجام می‌دهند ولی نسل‌های گذشته خیر سال قبل، دانشگاه پانتئون-سوربن بیش از ۹۷۰۰۰ نفر عضو در لینکداین داشت و مسئولان آن از این مسئله به خود می‌بالند. چراکه این امر تبلیغ بسیار خوبی برای دانشگاهشان محسوب می‌شود.
احتمالاً کم‌کم دانشگاه‌ها هم دارند به پتانسیل بالای رده‌بندی جدید لینکداین و اهمیت آن در آینده پی می‌برند…
پرونده ی لوموند در انسان شناسی و فرهنگ:
http://www.anthropology.ir/cooperation/936
