تاملی در تفاوت نسلی و هویت بومی مازندرانی

چکیده:

یکی از مهمترین مساله ای که در تغییر و تحولات فرهنگی و دگرگونیهای اجتماعی هر جامعه ای نقش زیادی دارد موضوع تفاوت نسلی و یا شکاف نسلی است. شکاف نسلی به معنی وجود تفاوت‏های دانشی، گرایشی، و رفتاری مابین دو نسل جوانان و بزرگسالان به خصوص در بعد هویتی بطور وسیعی ساختارهای اجتماعی و فرهنگی هر جامعه ای را تحت تاثیر خود قرار می دهد. به نحوی که هویت و احساس تعلق خاطر به فرهنگ و ارزش و فرهنگ بومی در نسلها که موجبات همبستگی اجتماعی یک جامعه ای را مهیا می سازد سبب، تفاوت، تعارض فرهنگی و هویتی می گردد. رهیافت های نظری، دیدگاههای متفاوتی درباره شکاف نسلی بیان می کنند: برخی باور به وجود تفاوت نسلی عمده و یا شکاف بزرگ دارند و در دیدگاهی دیگر تفاوت نسلی را توهم دانسته و آن را ناشی از فریب افکار عمومی از سوی رسانه های عمومی می داند. و اندیشمندانی دیگر دیدگاهی بین دو دیدگاه پیشین و اعتقاد به وجود گسست و تفاوت انتخابی میان نسل ها دارد. با توجه به رهیافت های متفاوت نظری شکاف نسل ها و مساله پیدایی فاصله و تعارضات هویتی( بومی) نسلها در مازندران در پی تحولات سریع جامعه توجه به این مساله را جدی تر می نماید. بنابر این سئوال اصلی این مقاله این است که نسلهای جوان و بزرگسال از حیث هویت بومی مازندرانی چه تفاوتی با هم دارند؟آیا نسلهای جوان همانند نسلهای پیشین تعلق خاطر یکسانی به فرهنگ و آداب بومی مازندران دارند؟ برای مطالعه ۲۸۵ نفر از ساکنین شهر ساری در سال ۱۳۸۸ از طریق نمونه گیری انتخاب گردید. اطلاعات این پژوهش از طریق پرسشنامه گردآوری گردید. یافته های اصلی این تحقیق نشان دادند بین نسل جوان و نسل بزرگسال از حیث هویت بومی و میزان تعلق خاطر به فرهنگ و آداب بومی مازندران تفاوت معنی داری وجود دارد. داده های تحقیق در رگرسیون لجستیک نشان داد که بین هویت مازندرانی و سن افراد رابطه معنی داری وجود دارد.هر چه قدر به سن افراد در هر دو نسل افزوده می شود احساس تعلق خاطر آنها به فرهنگ و هویت مازندرانی نیز بیشتر می گردد. بین تحصیلات ، جنسیت و هویت مازندرانی در هر دو نسل تفاوت معنی داری یافت نشده است. داده های تحقیق نشان می دهد کسانی که محل تولد آنها شهر بوده است هویت مازندرانی آنها کمتر از کسانی است که در روستا تولد یافته اند و این رابطه در هر دو نسل معنی دار است.

نوشته‌های مرتبط