برگردان سارا سمیعی
بر اساس پژوهش دانشگاه بولونیا و دانشگاه باری در ایتالیا این فرضیه مطرح شده است که آلودگی هوا شیوع ویروس کرونا را گسترش می‌دهد و این نکته به ویژه در شهرهای ووهانِ چین و لومباردی و امیلیا-رومانیای ایتالیا و دیگر شهرهای صنعتی به شکل قابل توجهی چشمگیر بوده است. پیش از این در نشریۀ پزشکی نیوانگلند به تاثیر نرخ آلودگی هوا در معلق ماندن ویروس سارس-کووید ۲ اشاره شده بود. با توجه به این پژوهش می‌توان پاسخی برای سرعت گسترش کووید-۱۹ در شمال ایتالیا یافت. در این تحقیق ۱۲ پژوهشگر جامعۀ پزشکی زیست محیطی ایتالیا مشارکت داشته‌اند.
نوشته‌های مرتبط
ذرات یا آلاینده‌های معلق (پی.ام.)، اجرام بسیار ریز و ترکیباتی از مواد شیمیایی، ارگانیک یا غیرارگانیک هستند که به شکل جامد یا مایع (قطرک) در هوا معلق‌اند. این آلاینده‌های ذره‌ای بر اساس «قطرِ آیرودینامیک»شان دسته‌بندی می‌شوند. برای درک اندازۀ این ذرات کافی‌ست بدانیم که قطر یک تار مو پنجاه بار بزرگتر از آلاینده‌های معلق با قطر ۱۰ میکرون (پی.ام. ۱۰) است.
ذرات معلق می‌توانند آلودگی‌های شیمایی یا بیولوژیک مثل ویروس‌ها را تقویت و منتقل کنند. ویزوس‌ها روی یکدیگر انباشته می‌شوند و طی فرایندی انعقادی به آلاینده‌های جوی می‌چسبند. وقتی آلاینده‌های جوی از ویروس‌ها انباشته شوند می‌توانند ساعت‌ها، روزها و حتی هفته‌ها در هوا باقی بمانند و از طریق هوا نیز منتقل شوند.
در پژوهش‌های پیشین نیز به نقشِ ترکیب ذرات آلاینده+ویروس در گسترش و تقویت آنفلوانزای پرندگان اشاره شده بود. بررسی‌ها نشان می‌دهد که پدیدۀ رایج جوی آسیا مانند توفان ریزگردها نقشی قابل توجه در انتقال ویروس از طریق هوا دارد. به بیان دیگر بالا بودن میزان سرایت ویروس، ارتباطی مستقیم با ذرات معلق از نوع پی.ام.۱۰ و پی.ام.۲.۵ دارد.
اپیدمی سرخک در چین طی سال‌های ۲۰۱۴-۲۰۱۳ نیز که همزمان شده بود با میزان بالای آلودگی ذرات پی.ام.۲.۵ ، موجب انتقالِ کانون آلودگی به ۲۱ شهر شد.
به منظور ارزیابی نقش پیوندِ ذرات معلق+ویروس در ارتباط با کووید ۱۹ (کرونای جدید)، پژوهشگران تلاش کرده‌اند ارتباط احتمالی بین تراکم ذرات معلق در هوا و شیوع بیماری کووید ۱۹ در ایتالیا را بررسی کنند.
با افزایش داده‌های دریافت شده روشن می‌شود که بین افزایش سطح ذرات پی.ام.۱۰ از سطح مجاز (بالا رفتن شاخص آلودگی هوا از حد سالم) و افزایش تعداد مبتلایان به کرونا (بیماران آلوده با کووید-۱۹) رابطۀ آشکاری وجود دارد. این نکته می‌تواند توضیحی بر این مسئله باشد که چرا منطقۀ شدیدا صنعتی درۀ پو در ایتالیا اینچنین به کانون آلودگی مبدل شده است.
نتایج تحقیق حاکی از آن است که اپیدمی به شکلی غیرطبیعی گسترش یافته است و انتقال آن از راه حامل‌های خارجی صورت می‌پذیرد و نه فقط از شخص به شخص. در این پژوهش وضعیت لومباردی با رم مقایسه شده است. در رم نیز از همان ابتدا موارد آلودگی (به ویروس کرونا ) مشاهده شد اما در ادامه، بیماری به شدتِ لومباردی گسترش نیافت.
پژوهشگران ایتالیایی بر این اعتقادند که با توجه به نتایج این تحقیق باید تدابیر مناسب‌تری بویژه در ارتباط با میزان آلودگی اتخاذ شود.
برای دیدن منبع اصلی کلیک کنید.
