کار ارائه شده به کلاس انسان شناسی شهری ناصر فکوهی، نیم ترم اول سال تحصیلی ۱۳۸۷-۸۸، دانشکده علوم اجتماعی دانشگاه تهران الگوی تطابق یافته نظام خویشی با ساختار شهری را میتوان در دو محور بررسی کرد. الف) خانوادههایی که به نوعی مجبور با تطابق با این ساختار بودهاند. ب) خانوادههایی که از ابتدا با این نوع ساخت خویشاوند شهری روبرو بوده اند.
این گزارش با تأکید و بررسی مهاجرت یک خانواده گسترده خان نشینی از شهر اردبیل به شمیران تهران در دهه نسل پیش است که سعی شده نشان داده شود که چگونه نشانهها و الگوهای نظام خویشاوندی سنتی (ایلی) خود را در پشت مفهومهای نوین شهری پنهان نمودهاند. ایجاد یک گروه بزرگ خویشی پس از مهاجرت به تهران، تبدیل آن گروه به دستههای خردتر و در نهایت انتقال هر گروه خانواده به فضای خاص از شهر که مطابق الزامات فرهنگی ـ اقتصادی آن خانواده مناسب دیده میشده است. تحقیق حاضر، بدنبال یافتن عوامل پیدایی مهاجرت، سکونت در شهر و پراکنده شدن گروههای خانوادگی در سطح شهر تهران است که در مرحله بعد به دنبال رابطه فضایی مسکن و محل سکونت، نوع شغل و دوری و نزدیکی به حمل اشغال و خانواده اولیه است.
نوشته‌های مرتبط
خواندن تحقیق
