در این شماره نخست، نامهای از پرویز دوائی را می‌خوانیم با عنوان «پاییز آمد»، با یادی از زنده‌یاد جمشید ارجمند. پس از آن، «نویسنده داستان‌های ترسناک می‌ترسد» آمده است؛ نوشته‌ای از الیسون فلاد که در آن نظر استفن کینگ را درباره ریاست جمهوری دونالد ترامپ بررسی کرده است. استفن کینگ می‌گوید: «گوش فرا دادن به سخنرانی‌های دونالد ترامپ شبیه گوش دادن به سرو‌صدای پیانویی است که از راه‌پلّه فرو می‌غلتد.» او پیش از برگزاری انتخابات، درباره احتمال جدّی پیروزی ترامپ هشدار داده بود و بی‌توجّهی به فرهنگ و کم‌سوادی و مطالعه نکردن را زمینه‌ساز استقبال بخشی از جامعه امریکا از چنین سیاست‌مدارانی دانسته بود.
«باباطاهر عریان بنّای قابلی هم بود!» نقد مفصّل جمشید سروشیار است بر کتاب باباطاهر: شرح احوال و نگاهی به آثار ابومحمد طاهر جصّاص همدانی، تألیف نصرالله پورجوادی. «مرزهای ایران و عثمانی» از کاوه بیات به معرفی کتاب مجموعه رسائل و لوایح تحدید حدود ایران و عثمانی، ۹۰۷ ـ ۱۳۰۹ هجری قمری اختصاص دارد. محمدحسین خسروپناه کتاب پیکار در برلین: دوره روزنامه پیکار (۱۳۰۹ ـ ۱۳۱۱)، نشریه حزب کمونیست ایران را بررسی کرده است. «از پایان‌نامه تا کتاب» عنوان نقد سیّدفرید قاسمی است بر کتاب نقش مطبوعات خارج از کشور در گسترش روزنامه‌نگاری در ایران/ محمد یادگاری. مجید رهبانی در «مشروطه و کتاب» به بررسی کتاب و کتابخانه به روایت مطبوعات ۱۲۸۵ ـ ۱۳۰۴/ تدوین مسعود کوهستانی‌نژاد پرداخته است. عبدالرسول شاکری ضمن معرفی کتاب سیاست نوشتار گفت‌و‌گویی با نویسنده آن، کامران تَلَطّف انجام داده است.
نوشته‌های مرتبط
در ادامه، بررسی کتاب‌های ادبیات مانوی/ مهرداد بهار و ابوالقاسم اسماعیل‌پور را از حسین مصطفوی کاشانی، فلسفه‌ای برای زندگی/ ویلیام اروین، ترجمه محمود مقدسی را به قلم یزدان منصوریان، وزن چیزها/ جین کازز، ترجمه عباس مخبر را از معصومه علی‌اکبری می‌خوانیم. نقدی بر دفتر شعر اقیانوسی آرام/ علیرضا بهرامی نوشته عباس رضوانی در ادامه آمده است. محبوبه شمشیرگرها کتاب شکل‌گیری هویّت ملّی در ایران/ علی مظفری را معرفی کرده است. نقدی بر کتاب هیتلر: صعود، ۱۸۸۹ـ۱۹۳۹/ فولکر اولریخ نوشته میچیکو کاکوتانی در ادامه آمده است.
مقاله یاسمن منو با عنوان «رمان‌های سیاه کشورهای اسکاندیناوی و رمزگشایی تاریخ» به بررسی ادبیات پلیسی در کشورهایی چون سوئد، دانمارک و نروژ اختصاص دارد که در آن ضمن پرداختن به نقش سیاسی و افشاگرانه این رمان‌ها، نویسندگانی چون اِستیگ لارسِن، هِنینگ مَنکِل و جو نِسبو را معرفی می‌کند که اشتهاری جهانی دارند. او می‌نویسد: «رمان سیاه از بدو تولّدش در بین دو جنگ جهانی، رمان دوران بحران است… امروز نیز با بحران جهانی رو‌به‌روییم: بحران اقتصادی، بحران مهاجرت، تروریسم و بحران اخلاقی (دزدی، دروغ، دورویی حاکمان و …).»
«حمید زرّین‌کوب: ادیب نوگرا» مقاله‌ای است از کامیار عابدی در هشتادمین زادروز آن پژوهشگر فقید ادبیات فارسی. «این سیامک برای من غریبه است!» از کریم منیری، نقدی است بر کتاب خاطرات سیامک لطف‌الهی.
«پیرامتن در ترجمه» مقاله‌ای است در زمینه نقد ترجمه از حسن هاشمی میناباد. دهمین قسمت از سلسله مقالات «نامهای آثار ادبی از کجا آمده‌اند؟»/ گری دِکستِر، ترجمه پرتو شریعتمداری به ادوارد آلبی و کتاب چه کسی از ویرجینیاوولف می‌ترسد؟ اختصاص دارد.
زری نعیمی در صفحه «هزار و یک داستان» به بررسی این کتاب‌ها پرداخته است: این خیابان سرعت‌گیر ندارد/ مریم جهانی؛ بچه دیو خواب است/ محمدعلی مهمان‌نوازان؛ تو از دست‌های من سردتری/ بنفشه رحمانی؛ و طلابازی/ امیرحسین شربیانی.
سایه اقتصادی‌نیا در صفحه «وقت شعر» سه دفتر را بررسی می‌کند: باید بایستم وسط دشت آفتاب‌گردانِ ون گوگ/ ندا کامیاب؛ ضربان/ مریم جعفری؛ و مَدِّ مژه/ بهنود بهادری.
در بخش «معرفی کوتاه» این شماره، شانزده کتاب معرفی شده است: جلد بیستم دانشنامه جهان اسلام؛ دایره‌المعارف هنر/ رویین پاکباز؛ گال، گال، گالری!/ کریم امامی؛ زبان فارسی در گذر زمان/ مهرداد نغزگوی کهن؛ تاریخ فلسفه/ مارتین کوهن، ترجمه مهدی شفقتی؛ فلسفه و سیاست واقعی/ ریموند گوس، ترجمه کمال پولادی؛ هفده تناقض و پایان سرمایه‌داری/ دیوید هاروی، ترجمه خسرو کلانتری و مجید امینی؛ تضادهای سوسیالیسم واقعاً موجود/ مایکل لبوویتز، ترجمه حمیدرضا بهادری و پیام یزدانی؛ و فرهنگ طبّ سنّتی/ محمدرضا توکلی صابری و زهرا سینایی.
پایان‌بخش این شماره، «تازه‌های بازار کتاب» از فرّخ امیرفریار است.