بهترین راه آموزش به کودکان چیست؟ تا همین دیروز هم هرکس نظر خاص خودش را داشت. برای مثال در فرانسه، به طور عمده دو گروه در رقابت با یکدیگر بودند. از یک سو متخصصان حوزه ی آموزش و از سویی جمهوری‌خواهان. هر کس در تلاش بود تا شیوه ی مختص به خود را به دیگری تحمیل کند. از یک سو کودک، هوشش، کنجکاوی ذاتی و نیز شکوفایی اش را در راس قرار می دهند. از سوی دیگر نیز تلاش، ارزش‌محوری، نظم و نیز اقتدار معلم درکلاس درس.
یک دهه زمان لازم بود تا تمام اطمینان موجود از میان برداشته شود. در این میان می توان اصلی ترین نقش را متوجه ارزشیابی پیزا[۱] کرد. هر شماره ای که از این ویژه نامه ی مخصوص ارزیابی مدارس کشورهای جهان منتشر می شد، به خوبی نشان می داد که فرانسه در میانه ی فهرست قرار می گیرد و کشورهایی هستند که عملکرد بسیار بهتری دارند. وقتی در میانه ی فهرستی قرار می گیرم، حداقل از لحاظ ریشه‌شناسی، به هیچ عنوان فاصله‌ی زیادی با انتهای جدول نخواهیم داشت.
نوشته‌های مرتبط
آیا برنامه های نظام آموزشی فرانسه که برگرفته از روح جمهوری خواهی این کشور است، مسیری اشتباه را در پیش گرفته؟شاید بهتر باشد در این میان به صحبت های فرانسوآ دوبه[۲] اشاره کنیم. وی معتقد است که نظام آموزشی کشورش به پایان تاریخش نزدیک می شود. از زمان ژول فری[۳] به بعد، همه چیز دستخوش تغییر شده است. از یک جامعه جهانی شده و از سویی از کودک توقع می رود که مستقل بوده و همراه باشد با این تغییرات. مدرسه که زمانی مکانی مقدس به شمار می رفت، حالا در موج تغییرات گسترده ی جهانی و جامعه ی نوین فرانسه، گرفتار شده است.
زمان آن رسیده که به مشکلات موجود اعتراف کرده و به فکر راه حلی برای حلشان بود. در این میان می توان به مقاله ی جالب توجه مارسل گوشه[۴] تحت عنوان “در جست و جوی مدرسه ی ایده آل” اشاره کرد. برای نیل به این منظور باید دائما در جست و جو بود. ما هم در این مجموعه مقالات قدم در همین مسیر خواهیم گذاشت و سعی می کنیم به بررسی الگوهای آموزشی موثر در سایر کشورهای دنیا و نیز معایبشان بپردازیم. با هم خواهیم دید که آیا بهره بردن از شبکه ی اینترنت و فضای مجازی به راستی می تواند نقشی موثر در آموزش ایفا کند؟ آیا نوآوری هایی که در مدارس مختلف در مورد آموزش به اجرا در می آید مفید هستند و اصلا می شود آن ها را در همه جا به اجرا دراورد؟
برای نیل به بهترین شیوه ی آموزشی در آینده، نه تنها می توان به خوبی از گذشته درس گرفت، بلکه می توان دست به نوآوری زد و این چیزیست که ما در این پرونده به دنبالش هستیم.
منبع: مجله ی علوم انسانی فرانسه، ویژه نامه ی آموزش در قرن بیست و یکم،اکتبر ۲۰۱۴
[۱] PISA
[۲] François Dubet
جامعه شناس مطرح فرانسوی، مدیر سابق مدرسه ی عالی مطالعات اجتماعی فرانسه
[۳] Jules Ferry
سیاستمدار و جمهوری خواه فرانسوی، وی بنیانگذار اصلی آموزش غیر مذهبی در کشورش بود.
[۴] Marcel Gauchet
جامعه شناس فرانسوی
